کاروان

د   ستر  جرس  پسې  سفر   دی   رسيدلی    نه    یم
حرم   د    مينې    ته    مې   زه   ننوتلی    نه   يم

غوټۍ  مې  مړاوې  کړلې منی زه تازه  ولاړ    يم
سختو    جړيو    توپانو    کې   رژيدلی    نه   یم

زه  د  ضدينو    په    جګړه    کې   تکامل  کومه
ارمان مې ځوان دی له ځوانۍ لا رالويدلی  نه  يم

خير  که  رقيب  راپورې  خاندي  تومتونه   وايي
زه  مې  د  مينې   له   تومت  نه  تښتيدلی  نه  يم

په   برکت    د   محبت    او  د   جانان   په   نامه
زه   د   وختونو    په    څچيړو   ژړيدلی   نه  يم

دُ ر او مرجان به يو وخت هار کړمه د ښکلي  دلبر
زه  له  سکروټو  او  ايرو   لا   پاڅيدلی    نه   يم


سر   په    بيابيان   لکه   مجنون   ليلا   ليلا  وايمه
لا  دې   په   لاره  د   درتللو   رالويدلی    نه    يم

دا   مې   په  ياد   د  مينې   واخله  ای  پښتونه اشنا
تل   دې  د  غم   سره   لوبيږم   ځوريدلی   نه   يم

شپه   سبا   کيږي   خدمتګاره  کاروان   پاڅوه  نور
زه   يې   کرۍ   شپه   له   يادونه  خوبيدلی نه يم