څلوريځــه

ترې خپه شمه خپل سر پر ځمکه کښيږدم
دغمونو دا دروند غر پر ځمــکه کښيږدم
جفـــا کــا ره يــار ته ښکـــارم لـکــه زه چې
سپک دمچ هومره وزر پر زمکه کښيږدم