عندلیب دیر پښتونخوا
دریابونه چې پخپله تږې ګرځي
د صحرا تنده به چاته دلته ژاړو
دا ازغي رانه د سیلمه مرور دي
داچې دواړه د ګل خواته دلته ژاړو
--------------------------------
هر سړی د سود او زیان د بند بندي شه
د دیوال او د ځنځیر کیسه زړه شوه
اوس د زر او زور کیسې کوه دلبره
اوس د خوب او د تعبیر کیسه زړه شوه
-------------------------
د سمون هڅه مې یو زاهد ونکړه
د خطا وجود مې هرچاته ښکاره دی
زه پخپله په ځان نه رسم چې څه یم
زه مجذوب یمه او زړه مې اواره دی
-------------------------
لباسي مفلسي مه ژاړه نادانه
چې فکري شي نو په کاڼو د ویشتو ده
زه به هسې د بقا خوبونه وینم
چې دا لاره د راتلو نه ده د تلو ده
-----------------------------------
عندلیب درته په لاره کې ولاړ یم
په یو لاس کې مې ګلاب بل کې ډیوه ده
ماچې وژنې توره مه راوړه نادانه
بس یوه ترخه خبره دې پوره ده
