ځوبه اوښکې

څو به اوښکې تویه وم ســــــتا جــــــــدایۍ کېګـــــــرانه تــنګ یــــمه نور دغـــــــه زنده ګۍ کې د وطــــــن د ابـــــادۍ طــــــمـعـه مې نه شـــــته پښتون بوخت دی د خپل ورور سره سیالۍ کې
خلق به ژونـــــد کــــــړي په ارام په جـــــــنتو کې د پښتون بچي به مـــــړ ه شي مـــــــزدورۍ کېپــــښتون خپل کــــــور به تباه کړې ژوند به بیلینـــور به څه وکـــــــړې دی ورور په دښمنۍ کې
چې نـــــــفاق وې او دا جــــنـګ د پـــــــښتنو وې ژونـــد به یی تــل وې سرګــــردان او ګـــدایۍ کې دا چــې ژاړمـــــه هــــمــیش دی درد او غـــــمـه زمـــا ژونــد ده بې یو چـــــــا په پــــریشانۍ کې
چې وطن په نــنګ او نـــام باندې قــــــربان شېمـا حساب کــړې خــدایه هـغه قــــــــــــربانۍ کې خــدایه مـــرګ درڅخه غواړمــــه پــــــــــښتون یمګـــــیر مې مه کــــړې غلامۍ او چـــپلوسۍ کې
چې نـــه شـــــرم او نـــــــــه ویــــــره دالــله کـــړېزمــــا شــــــــــــک شو د هــغې مســـلمانۍ کېبــــیلـتانه د یــــــار بـــــڅرې د ګــــــــــردو ګــــــــړم خوستی ګــــــرزم په هـــوا پــه بــوړبـــــوکـۍ کــې