چې سوزه وې


چې ســــو زوې زمــــــــــا وطــن تــه پـــه بـــمونو باندېکــور دې کــه خـدای مــیــرات دښــمــنـه په غـــمونو باندېوایــه ګـــناه وایـــــه خـطــا ه مې څـــــه دی اې غــلــیـمه چې قــــــتــلوې مې وچ پــــه وچــه په ظلـــمـــونو باندې
پــښــتــون ســړی یــــم ځــکه مــا وچ په د سر وویشتې؟ د شپی د غــــلـــــه غـــــــونــدې را اوړې دیـــوالونو باندېاخــــیر به مــــاتــه کــکـرۍ یــــوسې روسـیانو غــــــوندېدومــــــره هــوس مــــــه کــــــــړه په توپو او ټانګونو باندې
په دې څـیرلي لــباس،خوار غـــــربت کې مه ګــــــوره مــوږ مــوږه غــــــلــیم تـــــــــه مـــاتې ور ده په تـــــبرونو باندېدر باندې ږغ کوم خوستی چی پښيې نورسپکې نه کړېد ډیـــــــــرو مـــــــیـنـدي به مـــــو و ژاړي په قـــبرونو باندې\"\"L