اسویلی مې چې بیاشال دګلبدن وړي داڅپې دنسیم عطر د ګلشن وړي ستا دشونډو په مچکو به رسوا شم... چې بې پامه خوري انار داغ په لمن وړي په دا څه شوکه لښکر وي دپسونوچې سالار يې وي زمری خوب د د ښمن وړيچې پر خپلو پښو يې نه وي روان کړیپه سیلۍ به د حالاتوخپل وطن وړيچې په خوله کې يې نغمې لکه شپېلۍ ويله مارانو خلکو زړونه زهرجن وړي دپښتون په قرباني ګډشوی چور دیڅوک يې غوښې تښتوي څوک يې څرمن وړيدپردي وطن بادونو کې به مړ ويخدایزده کوم لورته به خاورې د(حسن) وړي
ډاکتر حسن-لندن
