یوتیاره غوندی ماښام وای یو زه بل می جانان وای
د ګیلوناندرونه لری د مینی یو داستان وای
دجانـــــان د ښکلی مـــــــخ رڼا می بس وه
د تورو زلفو په تیارو کی د اشنا می بندیوان وای
یواځی د اشنا ښکلا می تصور وای
بی پروا له هره ښکلی د جهان وای
خلک شراب غواړی چې مست شي
ماته یواځی سری شونډي د جانان وای
ویره د رقیب چې نه وای ما سره
خلوت کې د خندا څه پروا نه وای
صافی -کابل
لړم – ۱۸ – ۱۳۹۰
