دا هجران


هــره شیبه ، په سره اور باندی سوزیږمدا هجران دی ، که دوزخ دی نه پوهیږم

بـیـلـتـــانـه د کــړمه ، داســی پـرهـــژلـۍښکلـیه یـاره ، چـی نـه مـــرمـه نه رغیږم

ستا دیدن لکه باران ، راباندې نیشت دیلکــه زه د لــلـمی ګــل ، نــــوره وچـــیــږم

ورځ کی څو څو ځله ، ستا تصویر را اخلمښکلــوم یی اول ، بــیــــا ورتــــه ژاړیــــږم

بـیـلـتانـه دخوستی ، خاورې او ایـرې کړمخدای خبـر چی ، به په کـوم لورې بادیږم
\"\"