غزل

په خولو دسوز وشرم لمبیدله وروپه وروترسهاره لکه شمه بلیدله وروپه ورو
چې يې لمر په کنګلو نو دتودې مینې راوخوتیوه څړیکه مې په زړه کې بهیدله وروپه ورو
زمانظر په ايينه کې راپیدا نوي جوهر کړلستا دحسن حیراني که زیا تېدله وروپه ورو
زه فناستا په وجود کې لکه ستوری دسحر شومچې رڼا لکه دلمر دې خوریدله وروپه ورو
الوتلې مې په روح کې څه وږمې وږمې خبرېچې غوټۍ خوله يې (حسنه) غوړیدله وروپه ورو
ډاکتر حسن