ګلاب ځوانې دې روغه غواړمه له ربه اشنا
په غرو رغو دې شي د ستا د وجود تبه اشنا
ما درته وې چې سپيلنى لوګي کوه هسې نه
په بلا واوړې د خپل حسن له سببه اشنا
...
خداى دې دستا سيورى زما له سره نه کموي
خداى مې دې وساتي ددې اور له غضبه اشنا
په بې ديدنه زمانې کې مې اوس داسې ګڼه
لکه په وچو ريګو ساه وزي له کبه اشنا
تا د جلان په روح روان کې ځان ته کورجوړکړى
ته يې اباد يې زړه کې ته يې ناست پر ژبه اشنا
سیدجیلاني جلان
