غزل

حضورته دې په رپ کې دبڼو  ځم و راځم    
 یو خوب دسودایي شم په راتلو ځم و  راځم 
هر څو مې که په برخه څو ګړۍ یې وي  په غیږ کېساحل ته دې دحسن په څپو ځم و راځم    
راستون له بې دردي دې شم چې درمې ولي غریو بس اوښکه پښتنه شم په لیمو    ځم و راځم     بدل که مې وي شکل خو  همیش دغي دنیا تههم دې فطرت سره له زمانو  ځم و راځم    
مشعل چې دتاریخ مې دی په لاس کې نن نیولیسباته دپرون په پلوشو ځم و راځم    
وهمه که (حسنه) له دنیاسره ډغرېیو چاته په جرګو مې دسلګو ځم و راځم    
 
          ډاکتر حسن