
که چیرته ښه راته
ځیر شی او زما څیره وګوری نو په خدای قسم که چرسی وسم ولی نه پوهیږم دغه سړی ته
څنګه چرسی په نظر ورغلی وم. نن یکشنبه د اسد د میا شتی ۳ کال ۱۳۸۹ سها ر وختی د
ونوکری په لور روا ن شوم او تر څلور بجو می سخت کا ر وکړ. بیا د ضرورت سره سم د پا
رټ ټایم وظیفی په لور می حرکت وکړ چی له څلور بجو تر ۹ بجو د ما خستن معمولا بوخت
اوسم . نن شپه لږ را با ندی نا وخته سو او څه با ندی ۹ بجی د کور په لور روان سوم
. ډیر ستړلی وم خو کو ښښ می وکړ ه چی خپل
زوړ موټر لږ په کراری وچلوم چی کو مه حا دثه را ته پيښه نسی.
کا بل چی امنیت یی
ډیر خرا ب دی او هیڅ په اعتبا ر
نشته، د شپی خو څه چی په رڼا ورځ خلک وژل
کیږی، لوټ کیږی ، او اختطا ف کیږی، نو په رښتیا سره چی زه هم په ویره
او هراس کی د خپل مو ټر د جلو شا ته نا ست
او د کور په لوری روان وم. سر بیره پر دی غلو ، شوکما رو او بمی بریدونو لا
نوره ویره په خلکو کی زایا ته کړیده. پولیس ډلی ، ډلی هریخوا ته پرا ته دی او
بڼډارونه کوی او ولاکه دومره په اعتبا ر
وی چی دا پو لس دی که غله ؟ په کراری می مو ټر ته اکسیلیټر ورکه او لږ ه منډ ه یی
کړی وه چی سمه د لاس یو پولس لاس را کړ. له ډیر ویری چی مبــــــا دا را با ندی
ډزی و نکړی او د کوم انتحا ری فکر او ګما ن را با ندی و نه کړی سمد لاسه می پښه برګ ته ورواچا
وه او کلک بریک می ونیو ه. پولیس چی خلک نن سبا ورته پو ل لیس ( پیسی څټو نکی ) بو
لی زما د کا ډی دروازی ته کلک لا س واچا
وه او سلا م یی وکړ. ورسته له سلا مه زما موټر یی داسی تلا شی کا وه چی ته به وا
یی څو مړی می پـــکی ځا ی په ځا ی کړی او کومی کندی خوا ته ته یی وړم. خیر تا لاشی خلا ص شو او
په قهــر یی را ته و ویل ځه لاړه شه ( برو د یګه ).
خلک نه پو هیږی چی
دا دومره پا ټکونه او د پو ل لیسو تا لا شی ګا نی د ښا ر په هر کو څه او سل متری
که د څــــــــه د پا ره . مونږ خو ندی اورید لی چی پو لیس په دی توا نید لی وی چی
کو م انتحا ری ، ا ختطا فګر ، وسلوا ل غـــله او با نډونه پدی تا لا شیو
کی نیو ل شوی وی ، او یا پو لس داسی لا سته راوړنی و لری چی افغا ن ملت پری افتخار
وکړی.
را ځم خپلی ا صلی
خبری ته : له دی تا لا شی چی خلا ص شوم نو په یقین سره چی په دوســــــــوه متری
کی یو ی بلی پو ستی تا لاشــی ته ودرولـــم. غږ یی را با ندی وکړی چی څـــرا غو نه
و لګوه ، زما مو ټر چی ډیـــر زوړ او په عصری وسا یلو نه وه سمبا ل او داخلی څرا
غو نو یی کا رنه کاوه نو په ډیره خوا ره خو له می پو لیــــــــس صا حب ته و ویل .
صا حب څرا غو نه کا ر نه کوی خو کو لای شی چی زما مو ټر ښه تا لا شی کړی. پو لیس
په ډیــــر ه غو سه را ته وویل د دروازی قیدګ خلا ص کړه – زه غواړم خپله تا لا
شی وکړم. پو لس دروازه خلا صه کړه ا و سمد لا سه یی سویچ بورد ته لاس کړ. هلته یی
څه و نه مو ندل نو دیخوا او هغه خوا مو ټر کی داخل لا سو نه وړهل چی څه پید ا کړی و لی متا سفا نه چی ما په خپل مو
ټرکی په رڼا ورځ څه ندی مو ندلی او پو لیس غریب یی په شپه کی لټو ن کوی .
بلاخره پو لیس تا
لاشی خلا ص کړ او ورسته تر تا لاشی څک څک کیده او غو ښتل یی څه را ته و وایی ، ولی په ویلو کی
به یی ځنډ کا وه . زه چی ډیر ستړی وم او تر نا وخته می دوه ټا یمه کار کړی وه په
ډیره سړه سینه ورته و ویــل . ضا بط صا حب ، ضا بط صا حب نا وخته دی زه کو لای شم
چی ولاړ شم نو بیا ضا بط صا حب را ته ځیر شو او ښه ځیر شو او بیا یی را ته وویل . خیر
دی وروره لږ چرس خوا را کړه . خیر دی وروره مونږ چرس خلا ص کړی دی او ته را ته
ښه سړی ښکا ره سوی که لږ چر س درسره وی نو مو نږ ته یی راکړه . و الله څه
وکړو کا ر مو ډیر سخت دی او ټو له شپه ویښ
یو ستا سو امنیت سا تو . که چر س و نڅکو نو امنیت نشو سا تلی .
د دی خبری په
اورید و سره می یو ار په غوږونو کی ګړنګها ر سو او ځا ن را ته ډیر بد معلوم سو چی ګوا ګی زما څیره د چر سیا نو پشا
ن دی که دغه ملی پو لیس چرسو لیونیا ن کړی
دی ، نو په ډیره غو سه می پو لیس صا حب ته وویل : ځه لاړ شه وزیر صا حب د داخلی ته چی چر س درکړی او یا
وزیر صا حب یـــــی د کرزی صا حب نه در ته بو دجه منظور کړی او بیا به تا سی ښه
چرس و څکوی او امنیت به ټینګ و سا تی .
نو ګرا نو و طنوا
لو: زه د دی حقیقی واقعی بیا ن د دی لپا ره تا سی ته کوم چی زمونږ ملی پو لیس او
ملی اردو له اصلی حا ل او احوا ل نه خبر سی . زمونږ د هیوا دوالو امنیت او را
تلونکی د دغو پو لیسو او بی کفا یته ا
مرینو او وزیــــر صا حبا نو په لاس کی لویدلی دی . خدا ی دی خیر کړی چی زمونږ را
تلونکی به نور د کو مو بد بختیو او ګړا ونو سره مخ وی . کله چی پو لس د سرک په سر
چر س غواړی نو په یقین سره چی قو ما ندان صا حب خو بیا شرا ب او کبا ب په ډیر سر
لوړی سره په سر اړوی او ځا نونه د ملت په وینو نشه کوی.
عدا لت
کا بل ښا ر
۲۵ جو لای کا ل
۲۰۱۱