پوهنمل محمود نظری
دکتور غلام فاروق اعظم په کال ( ۱۹۴۳ م) په کندهار کښې زېږېدلی دی .
هغه خپله دکتورا په ساینس کښې له انګلستان څخه اخیستی ده او د مجاهدیتو په دوران کښې د ښوونې د وزارت وزیر هم پاته سوی دی چې اوس په لندن کښې ژوند کوي.
د هغه چاپ سوی مهم کتابونه د افغانستان د بحران سیاسی حل، مشر هم خندا کوی کشر هم خندا کوی دی .
هغه یو سیاستپوه، محقیق او تکړه لیکوال دی
ښاغلی فاروق اعظم یو په وطن مین لیکوال دی چې تل د وطن په ناخوالو ځوریدلی او ځوریږي نوتل یې په خپلو لیکونوکښې داټولنې ناخوالي غندی او نیوکې یې پرې کړی دی اوتل يې غوښتي دی دا ناخوالي د مسولینو تر غوږه ورسوي نو ځکه یې د طنز له وسلې څخه چې د ناخوالو د سمون لپاره یوازینی وسله ده کار اخیستی دی .
طنز هغه درد دی چي طنز لیکوال هغه په خندا بدلوي یاني خپلو اوښکو ته د خندا نقاب وراغوندي او خلکو ته يي وړاندې کوي او هغوی سوچ ته اړباسي
د طنز لیکوالو یوازینی موخه د خلکو خندول نه ده د هغو اصلی موخه د ټولنی نقصونه اصلاح کول ، د مظلومانو ویښول اودټولنې وده ده.
دچا خندول ښه کار دی خو داطنز خندا پوه خلک په سوچ کښې اچوي ، چې د طنز اصلي داستان همدا دی.
د داکترصاحب طنزونه ژورنالیستک طنزونه دی چې موخه يي د ټولنې اړینې تشې او کمۍ په ګوته کول دی نو ځکه هغه بې ویرې خپل ږغ پورته کوي او وايي :
حاکمان چي سې نا اهله خلک مله سی دسره غلو
حکومت چي بـیغـمـباش سې بازار تـود دخـپـلسرو
رهبران چی کوڅه ډب وی د پردو پر ور سولیږی
بـیـقدری دخـپلو ډیـر کړی ډیـر وی قـدر د پـردو
اختـناق د حاکمانو زیـږوی تل کودتا - انـقلابونه
سـمه لاره چي سی بـنـده خـلک اوړی پر نخـرو
چی د علم ور پر بند وی خود به ځی مخ پر تیارو
دطبـيـب نیستی ناروغ کړی مخ پرکـوډو زيارتو
تارومارسې رمه هـله چي ويـده بـیـوخته شپـون وې
دلـیـوه له ويـری کلی، وی احتـياج د کـوټـه سـپـو
دهغه د ا طنز دننی حاکمانو د نااهلي، بی غمباشي ، کوڅه ډبي ، اختناق، بې علمي په هکله دی
هغه په خپل یو بل طنز کښې وايي چې زورواکانو تیاره خوښه ده د هغو جاهلان او غله خوښ دي!
چې دا طنز هر پوه انسان په سوچ کښې اچوي چې ولي د هغو تیاره، جاهلان اوغله خوښ دی؟!
زورواکان دی دښمـنـان د ښـه نـظام
تر رڼا خوشحاله دوی په تور ماښام
پر حساب باندی به ړوند وکوڼ وشـل
ترعالم پاکنفس يې خوښ جاهل و غل
هغه په یو بل خپل ښکلی طنز کښې وايي، چې بایدلومړی د رهبرانو شخصیتونه ځان ته مالوم کړو بیا ورپسې سو، لیکن دا په هغه وخت کښې کیدای سي چي استبداد نه و ي
هغه په طنز سره له مشره پوښتنه کوي : ته دچا استازی يې؟ چا ته حساب ورکوې ؟
څو پوښتنی له هر مشره ضروري دی
په جواب يې پوهول دځان حتمی دی
اول، وپوښـته: قـوت له کومه ستا دی ؟
ته د قوم په قوت ناست يا دبل چا دی
دا قوت دچا په ګټه استعمال او کاروې؟
بل حساب د کار به چاته ورکوې ؟
بل که چيری دنـده خپل کی سې ناکام
څوک به تا له لاسه نيسی والسلام ؟
سی مطرح دغه سـؤالونه هغه وخـت
چی تـړلی استـبـداد له ملکه رخـت
وي دخـلکـو حکـومت پـر سـر د کار
لـه هـمدوی يې وې قـوت او انهــيار
نوربیا
