دا یو وطن پرست وایی هیواد شمع زه پتنګ
دابل پردین مین وایی ملحدانو یم په تنګ
یوواییٔ پلار نیکه مې پر پونګ کړی جولان
سود خوره رشوت خوره نه پر یږدم فیودالان
کارګراوبزګران هم کا سبان انډیوالان
څو ورک استثمار نه کړم له فلکه یم په جنګ
ریښې دګرد جهان خودی ایستلی استعمار
خورۑ غوښۑ یو انسان دبل انسان په استثمار
چاره یې سو سیا لیزم دې کې څه کی ا ستفار
جګړه طبقا تی ده شوروۑمی دی تر څنګ
بل وایی سوره کافر ه نوم دی بد کی د افغان
بد وایی پرخانانو‘ پر ملا او مسلمان
غندی اهل کتابه هم مسلم همسایه ګان
پلورلی دې وطن دی خودبه یې دافغان ننګ
بیدارشی چا په لاس کې مو درکړ ې ده وسله
هدف دهغوی بل ؤخوله تا جوړه پلمه
مرام چې یې تر سره ستاپر غم ددوی میله
کچکول به دی په غاړه وطنو کی به ملنګ
که بد وایم یارانونن داجنګ څوک لمسوۑ
اوس روس او کار نشته مؤمن ولې قتلوې
سرقت دبیت المال ‘ بې ناموسۑ چورڅوک کوۑ
وایم ځای یې دوزخ شو لا جهاد کې پر اورنګ
پښون تاجک ‘ اوزبک او هزاره مسلمانان
تاریخ شریک وطن کې دیوۑ ځالې بچیان
هدف خو سعادت او ترقۑ وه دافغان
غرقیږوکه یو نه شو دښمنان مو ډیرزرنګ
داکتر صالح محمد (زیری)
ذریم مکروریان 104 بلاک کابل
16 عقرب 1373
