هغوي اوس هم یادوي

هغوي اوس هم یادوي
په نهم ټولکې وه چې 
د ورور په بدو کې یې ورکړه 
په سرو سترګو ټولګي ته را ننوته 
دا یې وروستی راتک وو ښوونخي ته 
ټولګي ته د ښوونکې په داخلېدو سره 
هغه په قد دنګه 
شینې سترګې 
او ښکلې ودرېده 
د خبرو پیل یې 
په ژړا وکړ 
او له ټولګیوالو سره یې 
خدای پا آمانې وکړه 
ښوونکې ترې د تک پوښتنه وکړه
هغې دومره په 
ګونګۍ ژبه وویل:
ـ ښوونځی د پښتو ناوړه دودونو له امله پرېږدم 
ـ جرم مې ورور کړی
 
او په بدو کې یې ما ورکوي
د همدې خبرې په پای سره یې 
د لوپټې په څنډه 
خپلې روانې اوښکي پاکولې 
او له ټولګي څخه ووته
د نجونو پسي قطار جوړ شو 
شېبه وروسته 
نجونې بېرته را ستنې شوي 
په ټولګي کې 
د غم ټغر خور شو 
چا څه او چاڅه ویل
خو د هغې په تک سره 
د یوه ځوان زړه ماته شو
ټولې تمې یې غوڅي شوي 
هغه زړه چې 
د ژوند ټولې هیلي یې 
پرته د مینې له اقراره
په چپه خوله 
د هغې له مینې سره غوټه کړي وي 
له خاورو سره خاوري شوي 
هغه په زړه مات ځوان اوس 
په هره چیغه کې 
د هغې پیغلې پر وړاندې 
خپل ځان ګرم ګنې 
هغه ځکه چې 
د کلونو په تېرېدو سره یې 
د پتې مینې اظهار ونشو کړای
اوس نو 
په یوازې ځان 
د مینې په سختو لارو 
او په بدو کې د ورکړل شوي پیغلې
له یادونو سره 
مزل کوي.