په اداره کې پخوانۍ فاسدې او جنایتکاره کړۍ واکمنې دي دا کړۍ نه پریږدي چې یوه وړ اداره رامنځته شي چې د هغه مثالونه ډیر دي.
ملی عوایدو ډیره برخه د پورتنیو وطن دښمنه، فاسدو کړیو له خوا لوټ کیږي او دولت د سترو ستونزو سره مخامخ کیږي.
د افغانستان ولسمشر محمد اشرف تر ډیره بریده د پخواني ولسمشر حامد کرزي پالیسي (د زورواکانو د خوشالولو او امتیازاتو ورکولو پالیسی) مخته بیايي. همدا خبره ده چې اوس د افغانستان ولسمشر په خلکو کې خپل ملاتړ د لاسه ورکړ.
اوسنی ولسمشر د زورواکانو او جنایتکارانو په وړاندې اداري اوصول او نافذه قوانین نه تطبیق کوي بلکې دا جنایتکاران کولی شي په ازادانه توګه هر ډول بي قانوني تر سره کړي.
د افغانستان ځینې ادارې چې د افغانستان د بهرنی امنیت په اړوند کار کوي داسې ښکاري چې دوی د پنجاپ او تهران د ګټو ساتونکي دي.
بهرني عوامل:
په افغانستان کې د پنجاپ او تهران ډیره ښکاره او خطرناکه مداخله روانه ده چې هدف یې په بشپړه توګه د افغانستان تباه کول دي.
د امریکا متحده ایالاتو رسنیو او چارواکو څرګندونې چې تر ډیره بریده د واقعیتونو سره ډډه نه لګوي، د افغانستان په زیان او د افغانستان دښمنانو په ګټه دي.
د لویدیز هیوادونه تر ډیره بریده د بنجاپ (د افغانستان ضد)د پالیسی مطابق حرکت کوي او په دې ډول سره هڅه کوي لکه چې روس هیواد چې د ډاکټر نجیب الله د حکومت څخه مخ واړوه او روس د مخالفینو واک ته د رسیدو له پاره مرسته وکړه په همغه ډول اوس امریکا په همغه لار روان دی.
لویدیز د افغانستان سره د انکشاف په برخه کې مرستې درولي او یوازې په دې فکر کې دي چې څنګه ددې هیواد څخه کډې بار کړي.
باید په دې هیڅ شک ونشي چې پنجاپستان (پاکستان) او تهران د افغانستان سره ستراتیژیکه سیالی او دښمني لري له همدې امله نوموړو حکومتونو په تیرو څلویښتو کلونو کې د افغانستان په کورنیو چارو کې مداخله کړي او نا امني یې رامنځته کړیده.
د کرښې دواړو غاړو خلکو ته د ویزه او پاسپورټ جبري کول
د ازادو قبایلو ادغام د اسلام اباد سره
او داسې نور
نوي شرایط
پورتنی اقدامات ددې سبب شوي دي چې د کابل ادارې او په ځانګړي توګه ولسمشر ته ډیرې ستونزې رامنځته کړي. که څه هم حالات لکه څنګه چې امریکا او د هغه متحدینو او پنجاپ فکر کاوه په همغه ډول مخته لاړ نه شو او کابل وکولی شول د پنجاپ او تهران یو شمیر پلانونه شنډ کړل:
یو شمیر زورواکان یې تر کنترول لاندې راوستل
دولتي اداره یې د پاشل کیدو وژغورله
د پنجاپ د بریا او د کابل د ماتي ذهنیت یې له منځه یوړ. اوس د ښارونو خلک په دې ډاډه کیږي چې دا اداره د نسکوریدو سره نه مخامخ کیږي.
د افغانستان خلک اړ شول چې د ډیر بد او لږ بد تر منځ یو غوره کړي.
خو ایا د افغانسان ولسمشر د تیرو جګړو او ناخوالو څخه تجربه تر لاسه کړي ده او که نه ؟ ایا د افغانستان ولسمشر دا توانایی لري چې دا تجربې په عمل کې پلي کړي؟
په رښتیا هم اوسني شرایط د افغانستان د پاره ډیر ستونزمن دي د هیواد کورني او بهرني دښمنان ډیر ځواکمن او کولی شي د خلکو د پاره ډیرې ستونزې رامنځته کړي. د اوسنیو حالاتو له مخې د افغانستان ولسمشر یو شمیر ستونزې لري: ستونزې:
د کابل اداره فاسد او بیکاره ده. اداري فساد سراسري، علني او قانوني شوی دی
د پښتنو د ټولوژنې پالیسی شنډول او د جنایتکارانو محاکمه
د پراخو انکشافي پروګرامونو طرح او تطبیق
د اضطراري پوځی حالت په اعلان باندې غورکول.
د اساسی قانون او نورو قوانینو تطبیق
هغه کړۍ، ډلې او یا تنظیمونه چې د بهرنیو هیوادونو په ځانګړي توګه د ایران او پنجاپ سره پټې او یا ښکاره غیر قانوني اړیکي لري له ړنګې او مشران یې په انقلابي محکمه کې محاکمه شي.
د وسله والو دفاعی ارګانونو مشرتوب او کوماندانیت د بیکاره، بې تعلیمه، بې تجربې کسانو څخه پاک کول او په ځای یې وړ کسان ګومارل چې لوړې پوځي زده کړې او تجربې ولري او دې ته تیار وي چې د افغانستان دملي ګټو د ساتلو او تحقق د پاره هر ډول سرښندنې وکړی.
حکومتی سازمانونه او ادارې (وزارتونه، ولایتونه او ریاستونه) د فاسدو او متعصبو کسانو څخه پاک کړي.
دولتي او حکومتي څوکۍ باید د وړتیا له مخې وویشل شي نه د توکم، قوم او ژبې په بنسټ. د خپل سیال سره د دولتي قدرت ویش بنسټ باید لغوه او یو پارچه اداره رامنځته کړي.
کاري فرصتونه رامنځته او هغه ادارې چې خپل بودجه نشي تطبیق کولی د هغو مشران باید محکمې ته معرفي شي.
په هیواد کې سراسری احتساب پیل او هغه څوک چې حتی یو ډالر یې هم د غیر قانوني او فساد له لارې تر لاسه کړي وي باید محاکمه او د هغه شتمني بیت المال ته وسپاري.
د ملي وطندوست ذهنیت د جوړولو د پاره باید (د ارګ د رسنیو او عامه اړیکو په بیکاره او ارایش کونکو کارکونکو) باندې د سره کتنه وشي تر څو هلته وړ کسان مقرر شي او د پنجاپ د تعرضی پر وپاګند په وړاندې ښه دفاع وکړي.
