سوله ھغه خوندورہ کلیمه دہ چې د دنیا ھیڅ یو انسان ورسرہ په ظاھري ډول مخالفت نشي څرگندولای، سوله د افغانانو ھغه دایمي غوښتنه دہ چې د لسیزو را په دېخوا د ھسک خدای په دربار، جومات، زیارت، ټوتکو او کېدای شي په خرافاتو لا غوښتل شوې وي؛ خو له بدہ بخښته چې افغانان لکه یعقوب ع ړاندہ شول خو یوسف ع په لاس نه ورځي.
ھوکی افغانان سولې ته داسې اړتیا لري لکه انسانان چې آکسیجن ته اړتیا لري او د آکسیجن په ارزښت ھغه وخت انسان پوھېږي کله چې آکسیجن نه وي؛ مونږ کټ مټ ھمدا اوس او تېرې نږدې څلورنیمې لسیزې د سولې او ثبات څخه بې برخې او د جنگ په سرو لمبو کې لولپه کېږو؟
روان جنگ را څخه د انسانانو فزیکي شتون ترڅنگ معونیات او ھغه څه چې یو انسان او بیا په ځلانگړي توگه مسلمان ته ښایي تروړلي دي؟
مونږ ھر ھغه ظلم، ناروا، تعدا او جبر پر خپل ورور، ھم وطن او مسلمان باندې وکړ، چې شاید د دنیا نور انسانان به یې پر حیواناتو ھم ونه کړي.
د مړي نڅول، د ژوندي انسان په سر کې د میخونو ټکوھل، د ژوندي انسان نه د بدن غړي پرېکول، په ځان پورې د بمونو ټړل او د نورو منځ کې ځانوژنه کول، پر بې گناہ انسانانو د بمونو ورغورځول او بې بېگناہ انسانانو ته په لارو گودرو کې د بمونو پټول او د ھغوی الوزول ھغه تجربې وې چې ومو کړې.
ھو دا اوس په سر سترگو منو چې په افغانستان کې پیل شوې جگړہ د اسلام او کفر نه، د غلیم پر وړاندې جھاد نه بلکه د نورو د گټو جگړہ وہ، چې له بدہ بخته ټوپک یې زمونږ پر اوږو سپور و او د خپل ورور په وژلو مو د غلیم، متجاوز او نورو د سترۍ کولو تندہ ماتوله، په دغه ستر حقیقت او نه پټېدونکي تاریخي واقعیت اوس شکر الحمد لله ټول افغانان پوھېږي.
د ھغو بې خبرہ افغانانو جھاد او مجاھدت دې خدای پاک په خپل دربار کې قبول کړي، چې د مشرانو له تورو او شومو موخو په ناخبرۍ کې وژل شوی او کونډہ، یتیم بچیان یې اوس یا د پردیو مزدوري کوي او یا ھم سوال ټولوي، خو مشران یې د پیسو او پردیو مالونو په خوراک سرہ نور چاودون ته جوړ دي.
راځم خپل اصلي مطلب ته!
د امریکا جگړہ په ھېواد کې د گټو جگړہ دہ، نه غواړي چې داسې په اسانۍ سرہ یې پایته ورسوي.
خو که چېرې افغان مشران ھوښیاري وکړي، پر وطن زړہ وسوزي او د خپل تاریخ جوړونې په موخه لاس په کار شي کولای شي، چې د دغه ستر ناورین مخه ونیسي؛ امریکا د طالب نه بعد نورې ډلې یا تیارې لري او یا یې ھم جوړولی شي۰ ترڅو خپل حضور ته دلته بھاني وتراشي او تر نامالومه وخته د اقتصادي، سیمیېزې او ستراتېژیکې جگړې لپارہ پاتې شي.
د امریکا ولس ھم لکه افغانان تر ډېرہ د ټاکنیزو منډو ترړو، عوام فریبانه شعار ونو او مشرانو په درواغو تېر وځي.
د امریکا متحدہ ایالاتو په تېرو ټاکنو کې د ټرمپ ډېری مینه والو سرہ چې رسنیو مرکې کولې، گوندې ھغه ته ولې رایه کاروۍ؟
یو اړین او مھم ځواب یې دا ھم و چې ټرمپ په نړۍ کې امریکایي جنگ ته پای ورکوي۰
ھغه د افغانستان او عراق نه خپل سرتېري را باسي او بېرته خپلو کورنو ته ستنوي!
ټرمپ په خپله دورہ کې تر اوسه دغه چارہ سرته ونه رسوله، ترڅو چې دا دی د ۲۰۲۰ کال ټاکنو ته یوازې پنځه میاشتې وخت پاتې شو، ھغه مجبور دی چې د خپلو خلکو لپارہ په وینا کې د ژمنو عملي کولو یوہ برخه وړاندې کړي.
په ھمدې موخه یې د طالب امریکا سولې ته ځانگړې پاملرنه وکړہ او طالبان یې د حقیقت بر خلاف په افغاني اصطلاح لکه شاہ بالا ونازول او لا یې ھم نازوي.
دوی په دوحه کې تر ټولو غوړ ھوټل، کرایي کورونه د ھغو طالب مشرانو لپارہ ونیول کوم چې د امریکایانو سرہ د خبرو لپارہ ھلته مېشت شول، ملا برادر یې د پنجاب نه په ځانگړي توگه دوحې ته ورساوہ ھغه څوک چې افغان ولسمشرانو حامد کرزي او محمد اشرف غني څو څو ځلې د خلاصون غوښتنه وکړہ، خو پاکستان ( پنجاب ) د رد ځواب ورکولو.
د امریکا طالب خبرو څه باندې یو نیم کال ونیوہ، خو بلاخرہ په داسې یو څه تمامه شوہ چې طالبان پکې گټونکي خو په عین حال کې د امریکا راتلونکي سرسخته سرتېري تعریف شویدي.
د طالبانو ھر ناز ومنل شو، که څه ھم یوځل د سل په سلو کې او کله کله په کمه فیصدۍ د دغه خبرو د ورانېدو اوازې تر غوږونو کېدې.
اوس دا دی د طالب خوا ھر ناز او ادا په ډېر خاص احترام د امریکایانو لخوا منل کېږي او پر افغان حکومت فشار راوړل کېږي ترڅو د ھوکی سر وخوزوي.
د افغانستان او نړۍ نافذہ قوانینو په نظر کې نه نیولو سرہ د تېر په څېر جنگي مجرمین پغیر د محکمې او کوم تعقیب څخه د بندہ خلاصېږي او سرې سترگې د خپل کور پر لور ورگرځي.
دا حالت یو نامتوقع حالت دی چې د طلایي چانس په توگه د امریکا اوسني ناکارہ حکومت د مجبوریت له مخې طالبانو په لاس ورکړی دی.
طالبان باید د دغه حالت نه اعظمي گټه پورته کړي، تر دې ډېر ناز، نزاکت او نخرې داسې نشي چې د ټرمپ حوصله سرته ورسوي، د امریکې ټاکنیزې منډې ترړې پیل شي او ټرمپ داسې کومه خاصه لاسته راوړنه د افغانستان له کړکېچه ونلري چې امریکایانو ته یې د خپل پرمختگ او لاسته راوڼې په توگه وړاندې کړي. کېدای شي د ھغه یو ټویټ بیا ټوله سناریو د سرہ کاندي.
نو ښه خبرہ دا دہ چې طالبان د دغه طلایي فرصت نه گټه پورته کړي، اوربند وغزوي او د افغان خپلمنځي ناستې لپارہ تابیه ونیسي؛ ښه دہ چې د امریکې له ټاکنو وړاندې د افغان کشالې حل خپله افغانان وړاندې کړي او دغه اوسنی فرصت یوځل بیا له لاسه ور نکړو.
که خدای ناخواسته دا چانس یوځل بیا له لاسه ورکړو، ھغه وخت به افغان حکومت یوځل بیا د امریکا ستراتیژیک ملگری، طالب به د بلک واټر عسکر پر ځای یوځل بیا ترھگر تعریف شي او افغان غمیزہ به په ستر شدت یوځل بیا پیل شي.
په پردي ونډ کې به بیا افغانان کوڅۍ وباسي او ورور وژنه به د ترھگر او مرتد تر نومونو لاندې خپل وروستي اوج ته رسېږي، د وینو ویالې به بیا بھيږي، کونډې او یتیمان به لا پر سرکونو ډېرېږي مونږ به بیا د قصاب خانې وژل کېدونکي انساني توکي یو او دوی به د خیر پر غونډۍ ناست سیل کوي. ھیله دہ دواړہ غاړې په ځانگړي توگه طالبان دا چانس له لاسه ورنکړي.
