پاکستان په ١٢ اګست ۱۹۴۸ چارسده، نيولشوې پښتونخوا کې سوليز لاريونکوونکي په زرګونو ټپيان، بنديان او تر ٦٠٠ ډېر شهيدان کړل.
ژوندى دې وي د بابړې د شهیدانو یاد.
د نيولشوې پښتونخوا په چارسده کې د پښتنو په سوليز لاريون د پاکستان يو کشميري چارواکي قيوم خان په امر ډزې وشوې.
ددغو خونړيو ډزو په پایله کې تر شپږ سوو ډېر پښتانه چې د خدايي خدمتګارانو ملاتړى وو، شهیدان او په زرګونو تنه یې ټپیان کړل او ډیر شمیر نور یې د پاکستان په جیلونو کې د ظلمونو او وهلو ټکولو په وجه مړه کړل.
له هغې ورځې چې انګريزي غلامان په اسيايي هېوادو کې په واک شوي بيا تر ننه د پښتنو سوليزې حق غوښتنې دغه ډول ځپل کېږي، او پښتون مجبور دي چې د ټوپک په شپيلۍ خبرې وکړي.
د هغې ورځې په هيله چې پښتانه مشران له بهرنيو راتاوو کرښو څخه راووځي او ددغه ټوپک په شپيلۍ يوازې د پښتون د حق غوښتنه وکړي. درنو پښتنو د طالب، ډيموکراټ، کمونيسټ، اخواني، نيشنلي او په نورو نومونو مو خلک وژلاى او حق خوړلاى شي، خو د پښتون په نوم پدې نړۍ داسې ځواک نشته چې ستاسې حق وخوري.
