څوک چې ننګ باندې دخپل ولس ودريږي
مرګ يې نه وي تل په زړونو کې اوسيږ ي
چې جبار د زمانې يې را ټيټ نه کړي
لوړ سر ونه په مر ګي هم نه ټيټيږي
د ولس او د وطن په مينه ويا ړ ي
نو ميا لي ابدي ژو ند کړي نه مړه کيږي
دبابا ځوی ځان بابا کړ و په دې ډول
ځکه لر او بر افغا ن ولس نا زيږ ي
لر او بر به يو قدم او يو اواز شي
ننګر هار او چار سده به مو يو کيږ ي
دغني به ليونتو ب ما نا پيدا کړي
سرخپوشان به خپل ارما ن ته ورسيږ ي
دايمل او دريا خان ملک به ازاد شي
دخوشال خټک اولا دبه را ويښيږ ي
داجمل به دغير ت چغه توده شي
اسفند يار ولي به خپل کار کې تيزيږي
دبيګم ولي ليورونه به بيا يو شي
وليباغ به جنتي حرم جو ړ يږ ي
نن څه ځا نله پښتو نخو ا ما تم نه دی
افغا نا ن دنړۍ ګوډ ګوډ کې ژړيږي
روح دې ښاد شه ای بابا د بابا ځويه
خد متګار دې په لوړ نوم باندې وياړيږي
محمد يو سف خد متګار مزدور زوې
