اوس هم شمله د هندوکش هماسې دنګه ښکاري
خو پښتنه کيږدۍ يې غېږ کې ړنګه بنګه ښکاري
د چا غرور چې تاويزو او کوډو نه ماتوه
هغه د شل منګيو ميره اوس ملنګه ښکاري
موږ يې په سترګو کې نړی نړی ښايست لټوو
ښکلو ته هسې زموږ د زړونو دونيا تنګه ښکاري
د قاف ديوانو يې پر مخ وحشي نوکارې کښلي
د حرمونو ښاپيرۍ مو خود بدرنګه ښکاري
چې مې رنځورې هيلې وژني د طبيب په ګوتو
زما ددې عصر دښمن خو ډېر بې ننګه ښکاري
خړه شمله د سور سالو تر چنګه وبرېښيده
وايه اجمله ! چې اوس زيړ مازيګر څنګه ښکاري
