هلته بیا درز شو، سوې چیغه شوه، ماتم جوړ
شو
په چا ښادي وه، خو په چا د غم تورتم جوړ
شو
اختره ! ما خو ځواني هیلي درنه ټولي ځار
کړې
خو قرباني مو د یتیم د سترګو نم جوړ شو
هاغه تنکي تنکي ګلان یي ځکه ورژول
چي پسرلي کي د خزان له سېلۍ بم جوړ شو
دا چي یي زړه ورباندي یخ نه وو، بس یخ یي
کړلو
د ننګ حجره کي مو د جهل پېغور سم جوړ شو
ما ورته زړه ور وړ، خو بیا یي هم په زړه
وویشتم
خدایږو درمله! که په دوی
باندي مو چم جوړ شو
