اې نــــــــــــــــيکمرغـــــــــــه لــــــــــوی اختره ســــــــــــتړی مـــــــــــــه شــــې بخــــــــــــتوره تا تـــــــــــــــه مـــــــــوږ سترګې په ﻻر يـــــــو د راتـــــــــــــــــــــــــلو دې انــــــــــتظار يـــــــو ځان ســــــــــــــره راوړه ســــــــــــــــــوکالــــي چــــــــــــــــــــــې شــــــــــــي ورکه بد حالـــــي نيکمرغي مـــې د افغان ولـس نصيب کړه افغانان يـــــــــــو له بل ســــــــــره حبيب کړه نــــــــــــور به اوسي کــــــــــړاونه تــــــــر کله دغــــــــــــــــه برخـــــــــــه ازلي يې کــړه بدله نور يې خلاص کړه د وختونو دګردان نه د فلـــــــک د تکليفونـــو سخت ګذران نه رؤفي باندې د ســــــــــولې زيـــری وکـــړه مقدر مــــــــــې د افغان ټبر نـــور ښه کـــړه
