چينايي ژبه د پښتو په غېږ کي (څلورمه برخه)

 
( Pashto \普通话 )
 
ليکوال: شريف الله دوست (سرواني)
 
 
چينايي په سفر کي :
 
د چين نوم د تاريخ په اوږدو کي :
 
= څونگو ) وايي چي( دخواجه رشيدالدين فضل الله ٦٤٨zhongguo(=中国چينايان خپل هيواد ته چين نه بلکه 
هجري ) په تاريخ چين کي د( مرکزي هيواد) په مانا راغلى دى ځکه لرغوني چينايان په دې عقيده وه چي ددوى هيواد د نړۍ زړه او مرکز دى خو په حقيقت کي دې مرکزيت
جغرافيايي دلايل له ځان سره نه لرل او يوازي يې فرهنګي او تمدني بڼه درلوده .
د اسلامي دورې په زړو متونو کي لکه ( حدودالعالم = ٣٧٢ هجري ) دچين نوم ( چين او چينستان ) راغلى دى په لرغونو عربي متونو کي ( صين = صينستان = صين استان ) راغلى دى اوس يې هم عرب ( صين ) بولي ځيني څېړونکي وايي د چين نوم د چين د  چين =سين )په نامه سلطنتي کورنۍ څخه(٢٢١ مخکي تر مېلاد ) اخيستل سوى دى   =Qin= 秦  (.
ماچين : دا نوم د لوى چين په مانا  دى چي منظور يې ورڅخه سويلي (جنوبي ) چين دى.