غزلبولې

مايې په سترګو کې کيږدۍ وهلې خدايه ګرداب کې مې بيړۍ وهلې چې يې په شپوکې خپل غرهم شي ترې ورک هغو کمڅو کې مې غوټۍ وهلې دا چې يې نن ﻻره کې سم شين شومه نيمو شيبو کې مې پيړۍ وهلې داد باران څه زړه چاودون خو نه و ما يې پر بام باندې سلګۍ وهلې ترې غزلبولې چغې هم نه اوري بيا يې پر ټپ پټۍ وهلې .