چې خبر شومه په مرګ دځوان ننګیا ل
شوم غمګینه زړه خفه شو بې مجا ل
داحساس تاثیر په قلب د هر شاعر وي
ستا وه ښکلی مرتبه د نازک خیا ل
د وطن ورانی هر چاته بې هیڅ نه وي
څوک په سره مرمۍ شهیدشي څوک په چال
دردونکې جنازه ډک له احساسه
خښوي د وطن ځوی دې بې مثا ل
تر ابده به وي ملاست په تفکر کي
دا زموږ د زړه همراز اسحاق ننګیا ل
ستا په مغز او تفکر کې اوس باقي دي
هغه شعر هغه نثر هغه خیا ل
پیرزو مشه داسې مرګ د چا دښمن ته
چې وطن یې ورته خوږ وي په هر حا ل
رب دې تاته جنتونه در نصیب کړي
مرتبه دې تل بلنده د کما ل
افغانی وطن تمام مرګی مرګی شو
بیا داغداره شو زړګی دې په ننګیا ل
وروستي