سیر فرهنگی، اندیشه ی دایم کسانی ست که وقتی فراتر می اندیشند، فرامرزی می شوند. در سیر فرهنگی، لطف زیاد وجود دارد. ضمن اشباع و اقناع اذهان و معنویات، افق های فکری گسترده تر می شوند؛ هرچند از این پدیده، استفاده ی سیاسی نیز می شود. مثلاً به نام حوزه ی اشتراکات فرهنگی، بار ها دچار تعدی سیاسی شده ایم. در تنازع سیاسی ما، رد استخبارات کشور های همسایه، در همه جا یافت می شود؛ زیرا استدلال می کنند که شریک قومی- زبانی دارند.
حُسن سیر فرهنگی، جنبه ی اخلاقی آن است. اگر بتوانیم در خطوط به اصطلاح اشتراکات، فارغ از عناصر سیاسی، کنار بیاییم، در مرز های واحد های سیاسی هم فرامرز های خواهیم ساخت تا تعاملات انسانی را تسهیل کنند. تسهیل تعاملات انسانی، روحیه و رویه ی خشن را تضعیف می کند.
لینک دانلود:
https://www.ketabton.com/book/13359
