يو ښايسته غوندي نړۍ ده
پکښي لمر دی هم سپوږمۍ ده
مخلوقات ټول پکښي اوسيږي
خو په خپل شکل کښي ګيردۍ ده
د بشريت د زېږون ځای دئ
مالومه له تاريخه پخوانۍ ده
محل د ازل او مزل دواړو
که څه هم نورو ته کوچنۍ ده
بشر پکي پيدا پکي ښخيږي
پلمه د ژوند ده آزادۍ ده
د عزت او ذلت ځای دئ
خبره د اسلام، مسلمانۍ ده
څوک خوشحال پکي اوسيږي
چاته پېلامه د بدبختۍ ده
چا پکي عجيبه مزې وکړې
د چا کفن پکار دی، ليونۍ ده
بس په هر چا باندي تيريږي
ذکي وايمه ناڅي ښاپېرۍ ده
