جنگ های خانمانسوز در گذشته کشور ما افغانستان عصر ارزش های تحمیلی و کشنده بودند اما مردم با تکیه بر اصل ارزش های شان دست در دست هم دادند ودر برابر جنگ سخت آنزمان ایستاده گی مینمودند . اما جنگ نرم امروزی از سوی رسانه ها کشنده تر و مخربتر است، انسان را ناتوان وبی دفاع ساخته است چراکه قدرت انسان ارزش هایش هستند و انسان بی ارزش مانند سربازی است که خلع سلاح شده است پس چگونه میتواند ایستاده گی کند . انسانیکه تمام تکیه اش باور ها و عقایدش بودند و در سایه آنها زندگی میکرد و می دانست که انسان است ، اکنون با این حمله به ارزش هایش خالی و پوچ شده است و خودش را موجودی بی همه چیز میداند.
فلهذا برای انسان ها ضرورت است که راه ایستادگی در برابر جنگ ارزش ها را بیاموزند و بدانند که هما نا کنترول انقلاب رسانه ها است که اگر کنترول نشود از آدمی چیزی باقی نخواهد ماند.
از سویی هم ما به رسانه ها نیاز داریم ، برای همسو شدن با روند جهانی ، برای کسب اطلاعات، برای بیشرفت علم و تکنالوژی و .. نیاز مبرم داریم.
آن آزادی بیانی که امروزه رسانه ها از آن دم می زنند همان آزادی بیان معیاری و قانونمند جهانی نیست بل که آزادی بیان برای رسانه ها راه فراری است از تعهدی که در برابر زندگی مردم دارند . این آزادی آزادی بی حد و حصری است که آزادی نه بل که چهره ی بی بند و باری را به خود گرفته است ، خب در این جا میبینیم که تفاوت زیادی میان آزادی و بی بند باری موجود است دلیل آن است که رسانه های کشور برای کسب تبلیغات بیشتر این مرز را از میان بر داشته اند . توهین به ارزش های فرهنگی ، ملی و هویتی ، پخش برنامه های مزخرف زیر نام بر نامه های تفریحی، دوری جستن از فرهنگ غنی و اصیل افغانی درعوض پناه بردن به درخشش فرهنگ های بیکانه، بخش اخبار مرگبار و متاثر کننده ، تضعیف نمودن نیروهای شجاع امنیتی – نظامی .
این ها همه و همه کارکر های مخرب هستند که رسانه ها زیر نام آزادی بیان به بار آورده اند . اطلاعاتی که از سوی رسانه ها انعکاس میکنند معرف هویت و اصالت ما هستند و میتوانند جایگاه کشو ما را در منطقه و جهان ولاو هم ادنی جلوه دهند.
اما رسانه های کشور ما در حالی از آزادی بیان سو استفاده میکنند که حتا ایالات متحده امریکا که ابرقدرت جهانی است نیز قوانینی که برای رسانه هایش تعین کرده قانون مند و از این قرار است:
رسانه ها نباید اطلاعاتی را که متغایر با منفعت دولت است را انعکاس دهند
رسانه ها نباید برنامه های را بخش کنند که آرامش شهر وندان را به خطر بیندازد.
امریکا به عنوان کشوری که نماد دموکر اسی و آزادی بیان است چنین فلتر و مرزی قدرتمند و قانونمند را برای رسانه ها ی کشورش در نظر گرفته است، حالا این سوال مطرح میکردد که آیا کشور ما از منظر قدرت بالاتر از امریکا است؟
از این جهت کنترول رسانه ها زمانیکه زیر اثر دولت باشد نه تنها جنبه استبدادی را بخود نمی گیرد بل که دولت با کنترول رسانه ها و تعین چوکات قانونمند برای آنان کامی ارزنده در جهت منفعت مردم خواهد بود.
بسیار مواجه شدیم با اخبار که رسانه های سرد وگرم به دلیل اینکه این اخبار برای شان منفعت پولی نداشته است از نشر و بخش آنان منصرف شده اند حتی اگر آن اخبار تاسیس مکتبی در دور افتاده ترین نقاط افغانستان باشد و ابتکار شگفتیت انگیز نوجوان موفق و …… ادامه
