نقش اطلاع رسانی و کنترول رسانه ها

رسانه ها امروزه جنگ عظیمی را به راه انداخته اند که حتا از جنگ اول و دوم جهانی نیز قدرتمند تر است واین جنگ، جنگ فکری است که انسان ها در گذر ثانیه ها قربانی این جنگ میشوند.

اگر بخواهیم درک کنیم که از کدام راه و رسمی رسانه و دیگر اطلاعات تصویری پایه های اصلی آزادی اطلاعات را تهدید به ویرانی میکنند رسانه دنیایی شگفت انگیز نوین است و بیانگر دنیایی است که در آن نشانه ای از فرهنگ و ارزش های انسانی و دینی وجود ندارد و تاریخ و سنت بشری فراموش شده است و اصل حاکم بر این دنیا رفاه، پیشرفت و ثبات اجتماعی است.

شیوه های متعددی که باعث گسیختگی فرهنگی میشود و اورا از گروه وجماعت خود به سمتی دیگری سوق میدهد و پروژه جدا سازی و بیگانگی از فرهنگ را پی ریزی میکند و او را در انزوای گروهی قرار میدهد، حیران و سرگردان شده است و مات و مبهوت، پیچیده در عنصر ناآرامی خود را گم شده می بیند و برای آرامش یابی خود روز به روز در انباشت تجهیزات و استفاده از ابزار جدید حریص میشود با هجوم این فرایند بر مرزهای زندگی اجتماعی بشر سنگر های اعتماد و اطمینان ویران شده است، انسان ها در برابر عریانگی، سکس، فساد اخلاقی، از دست دادن خانواده تسلیم شده اند و بی هویتی را بر هویت ترجیح داده اند. او در بیابان بی پناهگاه و بی سایبان در حرکت است و در معرض آفت ها و آسیب های ناشی از هجوم خرده فرهنگ های سازمان یافته از ناحیه ی بیگانگان است.

هرچند مضحک و هرچند غیر قابل باور اما ملت ها جنگ را با پول میخرند ! و حاضر هستند تا پول بپردازند و به کشورشان حمله شود ملت ها از ترس جنگ سخت به جنگ نرم پناه میبرند غافل از اینکه این اژدها خونخوارتر از دیگری است.

در جنگ نرم ملت ها و مردم با خواست و اراده خود و قبول هزینه در معرض حمله قرار میگیرند.

جنگ روانی به دو شیوه اعمال میشود:
در شیوه اول دولت مردان با استفاده از رسانه ها تحت فشار قرار میگیرند تا در آنان ترس ایجاد شده و مجبور شوند در برابر متخاصم عقب نشینی کنند و در نهایت به آنان باج دهند.

ودر شیوه دوم ملت ها را بر علیه دولت شان می شورانند و دولت در اثر فشار افکار عمومی تغیر رفتار داده و غیر مستقیم خواست های بیگانگان را بر آورده میکند . به این ترتیب دولت های استعمار گر بدون قتل و لشکر کشی و خونریزی و بی هیچ زحمتی به هدف خویش میرسند، چراکه آنها پایگاه فکری دولت ها را ویران کرده اند زمانیکه مغز پدیده ای را ویران کنیم نیازی نیست که جسمش را از بین ببریم.

ما از عصر ارزش ها بسیار فاصله گرفته ایم واین فراق را فقط و فقط رسانه ها سبب شده اند. رسانه ها ما را از خود ما گرفته اند و ما را تبدیل به یک کتله رنج و نا امیدی کرده اند، بگونه
مثال:
فیس بوک خشونت های چون: ( نا امیدی – بیخوابی – انفعال مغزی – تنش های روانی – عوام زده گی و …. ) را به بار می آورد.