نویسنده: انیسه «غزنوی»
قال تعالى:إِنَّ هَـذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبِيراً سورة الإسرا آیت نمبر(۹)
ترجمه الله تعالی میفرماید: این قرآن به درست ترین آیینها راه می نماید و مؤمنانی را که کارهای شایسته به جای می آورند بشارت می دهد که از مزدی کرامند برخوردار خواهند شد.
عن ابی هریرة قال:قال رسول الله(ص): من استمع إلى آية من كتاب الله تعالى كتب له حسنة مضاعفة ، ومن تلاها كانت له نوراً يوم القيامة
ترجمه: از ابی هریرة (رض) روایت است که رسول الله(ص) فرموده اند: کسیکه یک آیة قرآن کریم را گوش دهد برای او دو چند نیکی است و کسیکه (قرآن کریم را) تلاوت میکند برای او در روز قیامت نور میباشد.
آری! قرآن نور است، نوری که انسان را از تاریکی های شهوات به سوی افق تابناک وروشن قرب خداوند رهنمون می نماید.
قرآن نوری است که همه زوایای نفس و ضمیر انسان را روشن وتابناک گردانیده روح وی را نیروی عظیم می بخشد که یوسیله یی این نیروی عظیم انسان میتواند زندگی را از زایه یی دید خاص و بهتر ببیند و از حدود و احکام خدواندی و تعظیم آنچه که خداوند آنرا بزرگی و عظمت بخشیده است و همچنان چیزهای که خداوند آنرا بزرگی و عظمت بخشیده است و همچنان چیزهای که خداوند تعالی آنرا پست و حقیر پنداسته است آگاهی یابد.
تلاوت قرآن به روحو قلب مؤمن سکون او اطمنان خاص می بخشد و افراد در برابر مصایب و مشکلات چنان به ثبات و استواری عادت می دهد که بتواند بر همه مشکلات زندگی پیروز گردد.
همچنان از عباس(رض) روایت است که جبرئیل(ع) رسول الله(ص) را از ظهور فتنه ها خبر دادند، رسول الله(ص) از جبرئیل(ع) پرسیدند که چه چیز وسیله یی نجات از اینگونه فتنه ها است؟
جبرئیل(ع) فرموند: قرآن کریم
با نظر داشت همین فضایل تلاوت قرآن بود که صحابه کرام وسلف صالحین به سوی آن توجه خاص داشتند و اکثر اوقات شب ها را با تلاوت قرآن صبح میکردند.
در مورد جضرت عثمان(رض) روایت است که اوشان بعضی وقت در یک رکعت وتر همه قرآن کریم را تلاوت می نمودند.
عبدالله بن زبیر(رض) در جیریان یک شب ختم قرآن می نمودند، سعید ابن جبیر(رح) در دو رکعت نماز یک ختم قرآن می نمودند، امام اعظم ابو حنیفه(رح) در ماه رمضان (۶۱) ختم قرآن نموده اند این بنده یی صالح در یک شبانه روز دو مرتبه قرآن کریم را کاملا تلاوت می نمود.
همین گونه در مورد بیشتر از سلف صالحین روایات نقل است که آنها با شوق و ذوق عمیق و خیلی زیاد تلاوت قرآن می نمودند.
همچنان در حدیث روایت شده است که: هر گاه انسان بمیرد و اهل آن در دفن و کفن او مشغول باشد در این هنگام شخصی با صورت بسیار زیبا نزدیک میت استاده میباشد هر گاه میت را کفن کند این شخص زیبا درلای کفن و سینه اش قرار میگیرد، هرگاه بعد از دفن نکیر منکر برای پرشس از میت حاضر گردد این شخص به آن میگوید: این میت دوست من است و من در هیچ حالتی از وی جدا نه خواهم شد تا وقتی که او را دخل بهشت نه نمایم بعدا این شخصی زیبا رو به میت نموده و برایش می گوید من آن قرآنم که تو گاه به آواز بلند و گاهی به اواز پست مرا تلاوت میکردی اکنون بی فکر باش زیرا بعد از سوالات نکیر منکر به هیچ غم و مشکلی روبرو نه خواهی شد.
به تحقیق که قرآن بهترین شفاعت کننده برای مؤمن در روز هولناک محشر است.
از الله(ج) استدعا میداریم تا این شفاعت را نصیب همه ما گرداند.
