بانک یوه نهاد دي چې د خلکو څخه د پیسو زیرمې مني. چې د چېک او پور لپاره یی کاروي.
دوه ضروري تابع چې یو مالې بانکې نهاد جوړوې، یو دا چې د چېک په واسطه د خلکو نه پیسو زیرمې منل او بل ته پور ورکول دي.
دري شیان د پیسو زیرمې لپاره اړین دي:
په حقیقت کې، هیڅ بانک نشی کولای چې دغه ډول سوداګری وکړی (د بانکدارۍ د مقرراتو لاندي، ۱۹۴۹). کلمه د پور دلته په پراخه توګه په ازاد بازار کې د تضميناتو د پانګې اچونې له لارې د پور د دواړو مستقیم او غیر مستقیم پور کارول شوی.
یو بانکې نهاد یوازی نشی کولای چې د دغو تابعو نه په کافی اندازه لاس ته راوړنه وکړی. په همدي ډول د پیسو زیرمې چې د خلکو نه د چېک په واسطه اخیستل کېږی اړین دي، خو کافی نه دي. او نورو ته باید پور ورکړل شی. نو په هم دي دلیل د بانکدارۍ د مقرراتو له مخی د پوسټ دفتر سپما بانکونه، بانکونه نه دي. چې حتی بعضي یې د چېک زیرمې هم منې. په عادي اصطلاح کې هغه بانکونه نه دي او دوی د بانک نور اړینې تابع نشي اجرا کولای، چې هغه نورو ته پور ورکول دي. د پوسټ دفتر سپما بانکونه د مرکزي دولت اداري څانګې دي، چې په حقیقت کې یی ټوله بوديجه د دولت پور دي، چې دوی یې مالکان دي.
ویل کېږي چې بانکونه د مالي خدمتونو مغازې وي چې دوی خپلو مشتريانو ته په پراخه ډول خدمتونه کوی. د همدي خدمتونو له وجه بانکونه یو له بل سره توپیر لرې، په عمده توګه بانکونو د اندازې او ډول پورې مربوط وي.
بانکونه په هیواد کې یو اقتصادي ژوند لوبوې چې د یو هیواد د پاره ډیر ګټور دي.
ژباړه: احمد ظهور “سعيدي “
