ښكل يې كړه للو دي

ستا د مخ  جلوې كه پېغلتوب ته رسېدلي دي
زمـــــا هم اميدونه زلمېتوب ته رسېدلـــــي دي

چم ته د جانان  چې ښايستونو  غــــېږې وركړلې
پوه شوم چې سپرلي هم مينتوب ته  رسېدلي دي

پام كوه د شوخ نظر خاونده غضب مه شينده
دلتــــه  ګريوانونـــه  ليونتوب ته رسېدلي دي

ښكل يې كـــــړه للو دي د چا ياده تخنوه يې مه
اوس، اوس پرهارونه  ايله خوب ته رسېدلي دي

هغـــــه دي جلانـــــــه  د ادب د ايينو پيڅـــــــې
څومره  په هنر، هـــــنر اريوب ته رسېدلي دي

                 سيدجيلاني جلان
يادونه! دغه غزل د ګلپاڼو اتڼ له کتاب څخه راخيستل شوى دى.