غزل

ستا پــــه غېږ کي رالوي سوی مريی نه يم
چــــــي  ترتا  سپېلنی  نه  سم  زلمی  نه يم
 
کــــه  بېرغ  د  آزادی  مــــي  له  لاس  ولوېد
هغه  وخت  به  دا ګڼم  چي  ژوندی نه يم
 
هريو خـــــيال مي د نسيم په ميو مست دی
بې   غليمه    و    هيچا   ته    ازغی   نه   يم
 
زرغونې ونې دي ‌‌ډار دي ‌ډار له ما ځا نه کړي
ځل   هـــم   نه يم  د خزان  کــــه سپرلی  نه  يم
 
که  پر  ځاي  د  ننګ  مي   ونه   کړله   توره
د    آسيا    د    زړه    منلی    زمری    نه     يم
 
که پر خوږو د بل خوږ زه زيارکښ! نه سوم
بيا     ‌‌ډبره     يم    د   غوښي   زړګی نه  يم
 
زيارکښ مندوخېل -   ‌ږوب