ما ويل کله چې زما ورځ راشي نو
اسمانونه به زما وي
ستوري به زما وي
سپوږمۍ به زما وي
نو دواړه به چيرته لرې
د مينې د وزرونو سره اسمانونو ته والوځو
او دارمان ستورو سره به ولوبيږو
او بيا به
د سپوږمۍ له ګريوانه
د خوښيو او نيکمرغيو مرغلرې غلا کړو
او هغه به د لمر په وړانګو وپييو
او بيا به د ستورو په ښاخونو کې ځانته زانګو واچوو
او دمينې او صفا په غيږ کې به وزنګيږو
خو افسوس !
نن چې زما ورځ ده
اسمانونه زما دي
ستوري زما دي
سپوږمۍ زما ده
ته زما نه يې
!!!
