تل به په لار د مـــــــــــــــــــــېړنو سـره ځم
يمه پښـــــــــــتون د پښــــــــتنو ســــــره ځم
د ملـــــيت نمـــــــــــــــــــره د پرخې په څېر
ســـــــــــــتا د دې شوخو پلوشو ســــــره ځم
دا چـــــــــې خـــــــــرد هم په ملت ځــاروي
زه دې همــــــــــــداسې لـــــــېونو ســـره ځم
پام كـــــــــــــوه زه هغـــــــــــــه نظر نه يمه
چــــــــــــــــې به په دود د سپېلنو ســــره ځم
وايي اغـــــــــيار چــــــــــې د دوزخ ژبه ده
زه به جنت ته د پښـــــــــــــــــــــتو سره ځم
راســـــتنېدى چې نه شي وخـــت خـــو نه يم
خـــــــــو د حـــــــالت د تقاضــــــو سره ځم
كړمه جـــــــــهان چې د پښـــــــتون ځمـــلي
د خـــــــــپلو پېغلو حــــــــوصــــلو سـره ځم
وړم مســــــــــتقبل ته د مــــاضــــي روايات
زه د خپل حــــــــــــــــال د ولولو ســــره ځم
څــو چـــــــې راغونډ په يو مركزيې نه كړم
هرې تپې ته د جــــرګو ســــــــــــــــــره ځم
