بڼ

   ته مې په همغه وياړلي او رنګين سهار په خپل زړه کې وموندلې چې کله له خوبه ستړى ستومانه را پاڅېدم او ستا په اړه له يو عالم خيالونه سره بڼ ته ننوتم ، پرخو مې هر کلى وکړ او دبلبلانو نغمو ستا دغږ په څېر خوږلت  را ډالۍ کړ  ، کله چې دلمر زرينې وړانګې په بڼ ولګېدې ؛ نو دبڼ ټول رنګا رنګ ګلونه يې په ناز وزنګول ، زما څنګ ته نږدې ولاړ غرنې غاټول چې دغره لمنې ته له تللې ويالي سره ولاړ و خپله نوې غوټۍ پرانسته ، لمر ته يې مخ کړ او وږمه ترې خوره شوه ، ته هم دهمدې غوټۍ په مينځ کې را ښکاره شوې ايله وپوهېدم چې ته هم په همدې  غاټول  کې پته يې او زه ولې هره شپه همدا بڼ په خوب وينم .
 
٢٠١٢ اپرېل  ٢٦ _  کابل