هغه وخت چې د نړۍ تر ټو لو غټ سره ښا ما ر زمو ږ د ګران وطن افغانستان په حيا داره لمنه باند ﯤ ﺧﭙﻞ نا ولي غاښونه لګول ، د خداى (ج) ﭘﺮ ځمكه ټول اوﺳﯧﺪونكي انسانان ﺑﯥ غبرګونه د ﺧﭙﻠﻮ تش په نامه ژ ونديو جسدونو په تل ﮐﯥ ناست وو .
ﻫﯧﭽﺎ هم زموږ د ګران وطن د پتمنو ښاﭘﯧﺮو د ﭘﺮﯤ شو يوﻟﯧﭽﻮ ﺳﭙﻴﻨﯥ اودرﻧﯥ تورﯤ د سره ښا مار په خلاف را ﭘﻮرته نكړ ﯤ .
سره ښا مار زمو ږ ﭘﺮ كليو ، ګودرونو ، جوماتومو، مكتبونو، او مدرسو باندﯤ ﺧﭙﻞ وژ وونكي زهر د سوزونكو باروتو په څېر شيندلي وو .
ژ وند په ټپه ولاړ وو .
مرګ د اسيا په زړ ه ﮐﯥ ځا له جو ړ ه كړي وه . د مرګ زرينه
ﭘﺮيښته به تر ډﯦﺮو ورځو او يا تر ميا شتو ﭘﻮر ﯤ زموږ د ګران وطن په ګڼ وژ ونكي ځمكه ګر ځېد له .
په يوه ﺷﭙﻪ او ور ځ ﮐﯥ به ﯾﯥ ﺑﯥ ﺷﻤﯧﺮ ه ارواحونه د ستر خداى درانه حضور ته د يوﯤ قاﻓﻠﯥ په سر او ﭘﺎي ﮐﯥ يو له بل سره مهار شوي ورﻟﯿږل .
يو ځل سا اخيستل د ژ وند په بيه وو . شېبه ژ وند كول د سلو كالو د ژ وند
غو ښتنې له امېد سره برابره وه .
د سهار نوي را ختونكي لمر به د سره ښا مار د ﭘﻠﻮ يانو په ملا تړ د ښا پېرو غر نيو
په شنو ځنګلو نو ﮐﯥ پټو كورونو او مورﭼﻠﻮنو ته د ﺧﭙﻠﻮ وړا نګو غما زګرﯤ ګوﺗﯥ ورﻏځوﻟﯥ .
د ﺳﭙﻮږ مۍ له رڼا څخه د هر چا په ز ړه ﮐﯥ يوه وېر ونكي كركه تر دې حده رﺳﯧﺪلي وه . چې په اسمان ﮐﯥ تښتېدونكي ﺳﭙﻮږ مۍ او بم غورځونكي الوتكه به ﯾﯥ يو شان
بلله . ﻟنډه دا چې دځمكې پر مخ د ژ وند ټو ل امكانات د ﻣﺮګ په لوري ولاړ وو او په
څر ګند ډ ول ﯾﯥ د هغو خلكوملا تړ كاوه، چې د ﻣﺮګ چړﯤ به ﯾﯥ لغړ ﯤ په لاسونو ﮐﯥګرځوﻟﯥ. خو ددﯤ حالت د را منځ ته ﮐﯧﺪوسره سم يوه ډله كسانو د ژ وند تر لاس لا ندﯤ راوستو هغو امكاناتو پر خلاف چې اوس ﯾﯥ د ژ وند نېغ په نېغه مخالفت كاوه د سمندري څپو په څېر غور ځنګيز حركت ﭘﻴﻞ كړ .
د پاڅون لومړ نۍ راپورته شوي څپې به كله كله د سره ښا ما ر د وجود تر لمنو ﭘﻮﺭﯤ ورورﺳﯧﺪﯤ .
خو كله به بيا درا پورته ﮐﯧﺪﻭ سره ﺳﻤﯥ په ا ﯦﻞ ﮐﯧﺪو مجبورﯤ شوﯤ . مګر د بيا را پور ته ﮐﯧﺪﻭ حوصله به ﻳﯥ د ځان سره امانت د مقاومت د سمندر تل ته ورسره كوزه كړ ه .
څوكاله وروسته كله چې د مقاومت سمندري څپې ورو ورو د سره ښا ما ر د زهرجنو هګيوتر ځاﻟﯥ پورې په نه له شور غورځېدونكي حركت سره په ر ﺳﯧﺪﻭ وﯤ . نو د نړ ۍ د تش په نامه ژ ونديو جسدونو په ژ ورو ﮐﯥ نا ستو انسانانو د پيسو اوځينو نورو دنيا وي اسانتياوو په مرسته يوډول د سمندري څپو د ګړندي حركت ويشونكي پوﻫﯥ خاوند كسا ن په اسانۍ سره واخيستل ،
او په لږ وخت ﮐﯥ ﻳﯥ د څپو غر نړونكي حركات په ﺑﯧﻼﺑﯧﻠﻮ كانالونو ويالو او په ځينو وړو وړو لښتكيو باندﯤ ووﯦﺸﻞ .
خو غورځنګيز پاڅون دوام درلود . كه څه هم په وړو وړو لښتكيوﮐﯥ د وﯦﺸﻞ شويو څپو حركت هر وخت موثر نشو ثاﺑﯧﺘﯧﺪﺍى .
مګر كله به چې په هماغه ﺑﯧﻼﺑﯧﻠﻮ ډ ولونو او نو مو نو وﯦﺸﻞ شوي څپې په يوه وخت په حركت را ﻏﻠﯥ . نو په ما يعاتو ﮐﯥ ﺑﻬﯧﺪونكي فولادي ضرب به ﻳﯥ د سره ښا مار په زهر جنو غاښونو باندﯤ يو بر ﯦښونكى اﻏﯧﺰ پر ﯦښود .
په پاي ﮐﯥ هغو مقاومت لرونكو څپو كه څه هم له يوه سمندرڅخه جلا شوي او له يوه اتحادي حركت څخه غورځول شوي وﯤ .
دسره ښا ماردله منځه وړ لوپه مبارزه ﮐﯥ د نو مو ړي ښا مار داوﺳﭙﻨﯿﺰﯤ ځاﻟﯥ وروستي
هګۍ لرونكي غارونه تر خپلو خونړيو بريدونو لاندﯤ راوستل . نوموړ يو څپو به كه څه هم كله كله په خپل منځ ﮐﯥ د ټكر كولو له ا مله ﺑﯥ ګنا ژ وندي انسانان د مرګ وچ ساحل ته د ماهيانو په څېر راغورځول .
خو مو ږ ته ﯾﯥ د نږد ﯤ ﻧﯿﻤﯥ اسيا او د اروپا د ځينو نږد ﯤ سرحدونو د ازاد ۍ او عظمت لويدلى بيرغ د يوه نړ يوال شهرت سره په لاس راكړ .
مو ږ عادي انسانان ټول د نوموړ ﯤ لوﺑﯥ تما شاﭼﯿﺎن وو . هغه مهال د نړۍ ټولو تماشا ﭼﯿﺎنود سره ښا مار او څپه ئيز مقاومت تر منځ د رواﻧﯥ لوﺑﯥ په ډ ګر ﮐﯥ ﺑﯧﻼﺑﯧﻞ لوﺑﯧﺪ ونكي اتلان درلودل .
چې د بر يا ليتوب لپا ره ﯾﯥ ورسره له هېڅ ډ ول روا او ناروا مرستو څخه سر نه غړاوه .
ما هم د نړۍ د نورو تماشاﭼﯿﺎنو په څېر د نوموړ ﯤ له ما ﺗﯥ ﭘﯿﻞ شوي لوﺑﯥ په ډ ګر ﮐﯥ يو قهرمان اتل درلود .
زما اتل د غرونوښا مار څيرونكى مجاهد وو .
چې د جهادي غر له منځه وړونكيوڅپو د اروايي غرور له امله ﯾﯥ د (( المان)) په زړه ﮐﯥ را ښكل شوى د (( ﺑﺮﻟﯧﻦ)) ﺑﯧﻠﻮنكى ديوال را وه نړﯦﺪه .
