د فکر ټال کی زنګیده لیونۍ
بیا په زړګی می وریده لیونۍ
ما می د زړه ورته داغونه شمیرل
دا بی پروا وه خندیده لیونۍ
هسی بی درده بی احساسه نه وه
ځما په مینه پوهیده لیونۍ
ما چې اظهار ورته د مینی کوه
لکه د ګل به غوړیده لیونۍ
افغانی څومره ښی شیبی تیری شوی
چې په مالت کی اوسیده لیونۍ
مهاجرت
