ماته تاوان راکړه

مــــــــاتــــــــــــــه تــــــــــاوان راکـــړه
ســــــــتا ويــــــــرانېــــــــــــو کــې مې
د لاس بنــــــــــــګړی مــــــــــات شوي
اوس پـــــــــه تــــــــــــــــاوان کې راته
یو بـــــــه د سرو ګلــــــــــونو باغ راکوې
یو به د زړه کلي کې د ژوند مکان راکوې
بــــــــــل بــــــــه د ژونــــــــــد په غرمو
د خپل اوچتې شملې یخ سایبان راکوې
زه اوس تــــــاوان غـــــــــواړمــــــــه
بس
ماته تاوان راکړه
\"\"