ازهر جا سخنی - ۲ - ۷ نوامبر ۲۰۱۶
هموطنان با درایت و منور! درین ایامی که / میرمن هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ / کاندبدان دوحزب / دیموکرات و جمهوریتخواه / برای احراز کرسی ریاست جمهوری ایالات متحدهٔ امریکا با هم دست و پنجه نرم کرده و از هر طریقی و تحت هر عنوانی سعی دارند رقیب خودرا قبل از روز رآی دهی عمومی / ۸ نوامبر ۲۰۱۶ / فاقد اعتبار معرفی کنند / که توضیح مفصل آن خارج بحث ما میباشد / در چوکات همه موارد - طرز لباس پوشی و سلیقهٔ هر یک شان به تناسب اشترتاک شان در هر یک از مجالس و منا ظره از دید مطبوعات دوُر نمانده و آنچه در سطور پایان از نظر میگذرانید مشعر بر همین مو شگافی مطبوعات و صاحبان استدلال و قلم است که در عین حال در همچو موردی بعضی از چهره ها و سیاسیون معروف جهان را مورد ارزیابی قرار میدهند. چنانچه لیبی بنپکس مورخ ۵ اکتوبر ۲۰۱۶ در بی بی سی مینویسد لباس پوشیدن کلینتون و ترامپ چه نکاتی را برملا میکند؟
در طول کارزار انتخاباتی آمریکا در اولین مناظره، زیرا بر علاوهٔ شخصیت و سیاست مداری این دو نامزد انتخابات ریاست ظاهراً شیوه لباس پوشیدن آنها نیز زیر ذره بین بوده است
هیلاری کلینتون به عنوان اولین زنی که از سوی یک حزب عمده آمریکا برای ریاست جمهوری نامزد شده طی ماهای گذشته به شدت زیر نظر بوده است. علاوه بر سیاست‌ها و دیدگاه‌ها، ماجرای استفاده از ایمیل‌های شخصی و مناسبات خانوادگی، حتی شیوه لباس پوشیدنش هم موضوع تجزیه و تحلیل قرار گرفته است
در هیچ کشوری تمرکز روی شیوه لباس پوشیدن و مدل مو در فضای سیاسی به اندازه آمریکا نیست. به عنوان مثال مفسران ساعت ها و بارها در مورد جاکت دامن سفیدی که خانم کلینتون در اجتماع سراسری حزب دموکرات پوشیده بود صحبت کردند
برخی گفتند او در نظر داشته نوعی بارقه امید را القا کند. همچنین گفته شد او خواسته با این جاکت دامن سفید، اشاره‌ای به لباس زنان در هنگام جنبش کسب حق رای کند. و بالاخره شماری آن را انعکاسی از پس زمینه سفید پرچم آمریکا توصیف کردند
و تجزیه و تحلیل قرار گرفت
دونالد ترامپ نیز تا حدی کمتر از خانم کلینتون زیر ذره بین بوده. او به خاطر پوست برنزه‌اش، مدل دریشی هایی که می پوشد، مدل مویش و حتی اندازه دست هایش مورد تمسخر قرار گرفته است.
وقتی موضوع رهبری یک کشور در میان است همه این نکات ممکن است مسخره و یا حداقل بی ربط به نظر بیایند. ولی ساده لوحی خواهد بود اگر فکر کنیم که ظاهر در سیاست مهم نیست. حقیقت این است که سیاستمداران امروزی هم بمضمون توجه دارند و هم به ظاهر.البته نه در افغانستان ما – زیرا میراث کرزی صاحب موقف خودش را دارد ! و البته این موضوع جدیدی نیست. در دهه شصت میلادی وقتی که انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به رویدادی تلویزیونی بدل شد، به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران ظاهر شیک و جذاب کندی در پیروزی او بر نیکسون نقش مهمی داشت..
پژوهش ها نشان می دهند که در سیاست بیش از آنچه که حاضریم بپذیریم ظاهر افراد موثر است. در پژوهشی که الکساندر تودورف از دانشگاه پرینستون انجام داده و نتایج آن در سال ۲۰۰۶ در مجله علوم روانشناسی منتشر شد، داوطلبانی که برای یک لحظه عکس نامزدهای ناشناس را دیده بودند توانستند حدود ۷۰ درصد از افراد پیروز در انتخابات کنگره آمریکا در سال ۲۰۰۶ را پیش بینی کنند. از چنین منظری، اظهار نظر مارک روبیو در مورد دست های کوچک دونالد ترامپ فراتر از یک تمسخر ساده بود، به این وسیله می خواست توانایی آقای ترامپ برای رهبری را زیر سئوال ببرد.
بوده و حتی مورد تمسخر قرار گرفته است
کوری روچ متخصص مد که هم در میان هنرپیشه های هالیوود و هم سیاستمداران واشنگتن مشتریانی دارد، می گوید:" ما در جامعه ای زندگی می کنیم که جنبه های بصری بسیار برجسته اند. مد لباس و آرایش یک زبان جهانی است و چه باورکنید و یا نکنید، یکی از اولین و پایدارترین عناصر گذاشتن تاثیر روی دیگران است
دکتر ربکا آرنولد استاد تاریخ لباس و پارچه در موسسه کورتوا نیز موافق است که توجه به نحوه لباس پوشیدن سیاستمداران در دوران شبکه های اجتماعی افزایش یافته است. او می افزاید:" این نمایانگر فرهنگ ما بطورکلی است. امروزه در مورد ظاهر و نحوه ارائه خود حساسیت و وسواس بیشتری داریم و رسانه های دیجیتال آنرا تشدید کرده اند."
دکتر آرنولد می افزاید هنوز هم زنان بیشتر زیر ذره بین هستند."هنوز هم روی زنان تمرکز بیشتری می شود و آنها جاکتی را که به شیوه معمول لباس پوشیدن مردها بدل شده ندارند. در عین حال باید یادآوری کرد که این توجه و حساسیت نه فقط زنان سیاستمدار بلکه همه زنان را شامل می شود و سلیقه و نحوه پوشش آنها با قساوت بیشتری مورد قضاوت قرار می گیرد
لاورن روثمن کارشناس مد در واشنگتن معتقد است دلیل این وضعیت تاحدی این است که هنوز زنان در عرصه سیاست سرمشق های زیادی ندارند."ما از زنانی که در سطوح قدرت و تصمیم گیری باشند سرمشق زیادی نداریم. اما در مقابل نحوه لباس پوشیدن مردان چندان مورد توجه قرار نمی گیرد. برای مردانی که در سیاست و مدیریت کشور هستند یک اونیفورم مشخص وجود دارد که دریشی سرمه ای، پیراهم سفید و نکتائی های آبی و یا سرخ است. ولی چنین چیزی هنوز برای زنان خلق نشده است. به نظرم به موازات پیشرفت زنان و در هم شکستن موانع موجود شاهد ظهور نمونه های بیشتری از نحوه لباس پوشیدن زنانی خواهیم بود که در قدرت هستند
اول زنان
معمولا بانوان اول و همسران سیاستمداران در زمینه مد لباس خطر می کنند.
آنگلا مرکل لباس هایی شبیه کرتی و پطلونهای مردانه را برگزیده است. احتمالا از نگاه او در دنیایی که زمانی در احاطه کامل مردان بوده برای اینکه یک زنیکه با قدرت به نظر برسد باید مثل مردان لباس بپوشد
گروه دیگری از رهبران زن از جمله میشله باشله، رییس جمهور شیلی، دیلما روسف رییس جمهور برکنار شده برزیل و تا حدی هم نیکولا استورجن و صدر اعظم اسکاتلند از همین منش پیروی می‌کنند. اما مارگارت تاچر با پوشیدن شال گردن های پرچین، گردنبندهای مروارید و دسکوَل نمونهٔ از خود خلق کرده بود که به مرز کاریکاتور نزدیک می شد. کریستینا فرناندز کرشنر رییس جمهوری سابق آرژانتین نیز به خاطر لباس های زنانه و پر از تور دوزی خود شهرت داشت.
اکنون هیلاری کلینتون و ترزا می دو سیاستمدار زن در قدرت، تصورات از نحوه لباس پوشیدن متناسب را تغییر می دهند.
علاقه آشکار ترزا می صدراعظم انگلیس به مد لباس که آنرا می توان در گردنبندها و پوشیدن لباس های دوخت طراحان مشهور بخوبی دید از پیش بر همه روشن بوده است. صدر اعظم بریتانیا نشان داده که لذت بردن از مد و همزمان مذاکره در مورد نحوه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تناقضی ندارند. این برای زنان جوان پیام مثبتی است، به این معنا که در عین توجه و علاقه به مد می توانند عهده دار یک شغل مهم شوند. روزی که او با کفش های کُری بلند با نقش پلنگی و کت دوخت آماندا و کلی در برابر دفتر نخست وزیری ظاهر شد قبل از اینکه مضمون سخنرانی او درک و تحلیل شود عکسهایش در سراسر اینترنت پخش شد. به نظر می رسد که صد ر اعظم جدید بخوبی دریافته است که مد لباس یکی از معدود زبانهای جهانشمول است. در مورد ترزا می، علاقه به مد و لباس چهره او را انسانی تر کرده و به شخصیت خشکش لایه دیگری افزوده است
دیوید کامرون نخست وزیر قبلی بریتانیا نیز از همین شیوه استفاده می کرد و زمانیکه قصد داشت چهره حزب محافظه کار را تغییر دهد بوت های ورزشی مدل کانورس پوشید
هیلاری کلینتون شاید به اندازه ترزا می عاشق مد و لباس نباشد ولی شکی نیست که اهمیت آن را می داند. از کارزار انتخابات ریاست جمهوری قبلی برخوردش با این موضوع تغییر کرده است. برای کمک به بهبود چهرهٔ خود کریستینا شیک، مشاور مد سابق میشل اوباما و یک متخصص آرایش را استخدام کرده است.
او حتی در ووگ آمریکا، مجله مدی که قبلا از آن دوری می کرد، ظاهر شد. یکباره چرم و مهره و تعداد زیادی لباس های مارک آرمانی به الماری لباس خانم کلینتون افزوده شده است
لاورن روثمن می گوید:"بار قبل که خانم کلینتون در انتخابات شرکت کرد وجه مشخصه استیل او این بود که مثل مردها لباس می پوشد. اما اکنون از زنانگی به عنوان یک ارزش بهره می گیرد و نحوه لباس پوشیدن روشی برای انتقال آن است، چه در مواقعی که در قالب مادر و یا مادرکلان ظاهر می شود و یا وقتی که عکسی از لباس هایش را روی اینستاگرام می گذارد، می خواهد تاکید کند که یک زن است .
به زبانی دیگر مد لباس به سلاحی بدل شده که خانم کلینتون می تواند آن را در راهبرد سیاسی خود بگنجاند
چقدر واقعی است؟
دکتر ربکا آرنولد معتقد است روش برخورد و تحلیل درست ما از نحوه لباس پوشیدن سیاستمداران، چه زن و چه مرد، نه مد روز بودن آن بلکه باید رمز گشایی اهداف آنها میباشد. به نظرم اکثر سیاستمداران از مد روز پرهیز می کنند و نحوه لباس پوشیدن آنها بیانگر ارزشهایی است که می خواهند منعکس کنند
لاورن روثمن موافق است ومی افزاید:این بخشی ازپیام مطبوعاتی بشیوه بصری است. خیلی از سیاستمداران آرزویشان این است ظاهری داشته باشندکه به اصطلاح مخصوص سیاستمداران است.چون با وجود اینکه بسیاری ازسیاستمداران بدلباس میپوشند ولی نباید پنداشت که لباس پوشیدن را بلد نیستند
این نکته ما را به جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر بریتانیا می رساند. سیاست مداری که از سوی بسیاری و حتی مادر دیوید کامرون، صدراعظم سابق به خاطر بی توجهی به استانداردهای لباس پوشیدن در سطوح عالی سیاست بریتانیا مورد انتقاد قرار گرفته است
کوری روچ می گوید برای مشتریان سیاستمدارش در واشنگتن قیمت همیشه موضوع حساسی است چون نمی خواهند لباس هایی بپوشند که از نظر قیمت با لباسهای مردم معمولی خیلی تفاوت داشته باشد. او به جو بایدن اشاره می کند که " به خاطر پوشیدن یک دریشی ۸۰۰ دلاری بشدت مورد حمله قرار گرفت و این درحالی است که قبل از ورود به سیاست فرد متمولی بوده است." فرانسوا اولاند رییس جمهور فرانسه نیز به خاطرمصرف کردن ۱۰ هزار دلار در سال برای لباس و خیاطی به همین سرنوشت دچار شد.
لاورن روثمن می گوید دونالد ترامپ مراقب این نکته است." او سعی می کند شبیه آنچه که شیوه معمولی لباس پوشیدن سیاستمدارهاست لباس بپوشد. دریشی های دست دوز و اعلا را در تن او نمی بینیم و معمولا دریشی هایی که در دوره اخیر می پوشد یک نمبر بزرگ ترند.دونالد ترامپ تصمیم دارد بجای یک میلیونر وال استریت شبیه سیاستمداران لباس بپوشد واین به افزایش حمایت ازاو کمک می کند .
دریشی های کشاد و بی قواره در حقیقت فاصله گرفتن از دریشی های خوش دوخت و پیراهن های بدون نکتائی است که باراک اوباما می پوشید و آستین های آنرا گاه بالا می زند. مشخصات ظاهری دونالد ترامپ را می توان رجعت به اواسط دهه هشتاد میلادی و ریگانیسم تلقی کرد که جمهوری خواهان معمولا از آن به عنوان "دوران خوش گذشته" آمریکا یاد می کنند
آقای ترامپ در تمام دوران کارزار انتخاباتی به دریشی های سورمه ای وفادار مانده و هیچگاه لباس های راحت تر و یا اسپورت به تن نکرده است. گاهی اوقات نکتائی را کنار گذاشته و کلاه بیسبال با شعار " عظمت را به آمریکا برگردانیم" را می پوشد ولی دریشی سرمه ای دست نمی خورد. این روش لباس پوشیدن بخشی از دیدگاه او برای رهبری کشور به شیوه رؤسای شرکت هاست و نمایشی از مدیران اقتصادی دیرینه را به ذهن می آورد.
دونالد ترامپ حتی قبل از شرکت در مبارزات انتخاباتی اهمیت وجهه ظاهری را بخوبی درک می کرد. مدل آرایش موی او و پوست برنزه اش ممکن است در دهه های اخیر مورد تمسخر قرار گرفته باشد ولی به او کمک کرده چهره متمایزی داشته باشد و آنچه را که به آن اعتقاد دارد میخواهد در ذهن رای دهندگان حک کند.
=======================================================
و اما در کشور جهنم نما ی ما که نه شهدای برحق مردمی ما کفن مییابند و نه زنده های ما چپن! و زبان و قلم آدمیت از شرح بیچارگی ها و فقر و در بدرری های این ملت فقیر و نسل یتیم و یسیر و آواره و بی سر پناه ما عاجز اند و خجل ! جناب جنرال عبدالله خون عبدالله موژاخید بزرگ - سابق رئیس ارکان مقتدر لشکر شورای نظار دوَر قیادت شهید احمدشاه مسعود رهبر معظم مقاومت که در قتل عام مردم بینوای افشار و جبهات مختلف آن زمان لکه های خونین بر شماری بر دامان خود داشته و امروز هم بر ملت افغان گشنه گدا ی افغان ناز میفروشند با وجود عبادات تظاهری منحیث / بندهٔ فرمان بردار خدا / و داد بر خدمت مردم !! یکی از چهره های سر شناس و مُعرِف مود روز شیک پوشی در جهان و مخصوصاً در شرق پنداشته میشود که اگر شما دوستان ارجمند رموز فهم ؛ حداقل توجه تانرا بر همین البسهٔ نمُونوَی مشت نمونهٔ خروار این مانیکن روزگار وطن فقیر ما معطوف دارید سلیقه و استعداد جنس لطیف کشُ وی را هرگز فراموش کرده نمیتوانید که این همه مشت نمونهٔ خروار عبدالله خان مجاهد ماست :
و اما اگر بر چشم حمید گل و خریدارانش نشینند – بجز عبدالله ِ خون فروشی کسی دیگر نبینند !
و اما باور کنید هنوز هم استند کسانی که با ریزهه خوری دامان این مَلتی میلیونر دزد بی امان دارائی و عواید ملت و قاچاق بَر زمرد و بیروچ و این رئیس ارکان سراپا غش افشار کش در زمانش - و یا تحت عنوان نژاد پرستی و قومیت هنوز هم به وزن سنگ چارکی دنباله رَوَش استند و این تبه کار دیروز افغانیت را افغانستان ساز میشمارند.
دوستان ارجمند درین ایام مغازهٔ معروف و مود روز بیژن ایرانی دوست یا معامله گر همیشگی عبدالله خون را بعد از مرگش درسانتا مونیکای کالیفورنیای جنوبی لیلام کردند مغازهٔ که بر شیشه های بیرونی آن نام خفت با ر عبدالله عبدالله وزیر امور خارجهٔ افغانستان را / در قطار دو شهزادهٔ عرب تبار / بدرُشتی نوشته بودند که این چهرهٔ نامرد حاضر بوده هر دست دریشی معمولی / ۲۰۰ / ۳۰۰ دالری آن ایرانی کهنه کار و گرگ باران دیده را بین ۱۲۰۰۰ تا ۱۶۰۰۰ دالر و بالاتر از آن معامله کند و میگو یند معامله هم به مفهمومی بوده که محتویات محموله های قاچاقی سنگ های قیمیتی لاجورد و زمرد و بیروچ وزیر صاحب مجاهد نشان را طوری معامله میکردند که از شیرینی آن ها البسه رنگین این ملتی میلیونر جهاد نشان میریخت ! و بیژن خود هم لقمهٔ قابل هضمی نبوده که از حلقوم کوچک و جاغور فیل مرغی عبدالله خون بگذ‌رد.
دوستان گرامی ! و گر چه موضوع اصلی و قابل تذکرم محض فیشن شوی چشم گیر عبدالله خون مجاهد بوده است اما با قرائت سوانح نوین جعلی شان بحیث رئیس اجرائیه بخششی دوستاتنهٔ دولت بی اتفاق ! که چنین می نویسند / پدر شان " غلام محی الدین خان زمریانی" سناتور انتصابی ولایت قندهار در دور آخر پارلمان دولت شاهی است / که لازم شمردم :
۱:- بر بنیاد یادداشت های مرحوم مولانا رشاد که ناکح والدهٔ بیوهٔ این جناب با شوهر دوم یعنی مرحوم غلام محی الدین خان هلمندی بوده و در همان محفل عبدالله خون خود طفل ۵/۶ سالهٔ بوده البته از شوهر اول مادر خود و ازین است که فرزند اصلی مرحوم غلام محی الدین خان هلمندی / از خانم اولش / جنرال عبداللطیف نام دارد که او مانند پدر مرحومش خودرا هلمندی معرفی میکند. ولی عبدالله خون – خودرا عبدالله عبدالله مینامد!
۲:- امید قوی دارم که روزی دست عدالت خداوندی و قدرت قضاوت بی آلایشانهٔ ملی و اجتماعی جنایات این جنگسالار و ناموس کُشی را که بداستان دنباله دار ی می مامند مخصوصاً دوران ۶ سال خفت بار وزارت خارجهٔ اورا که از قصر مرمر بهشت مکان داود خان شهید - فا حشه خانهٔ ساخته بود! و هنوز هم دوام دارد – چنان بمحکمهٔ عادلانهٔ بکشاند – که جزای غرغره و اعدام در آن ابراز شرمندگی خواهد کرد.
پیان کلام امروز
