پتنګ په اور دمينې خپل سوزځيږي
بلبل په ګل اوپسرلي خوښيږ ي
په از دی پښتانه سر ورکوي
په ژوندانه کله سنګر ورکوي
پتنګ وي خوښ په سرو لمبو کې دا ور
بلبل دمني په موسم کوي شور
پښتو ن جګړ ې له په خند ا ورځي
څوک چې په دوی کوي تادا ورځي
پښتنې جونه مدام وياړي په دوی
که په شا لاړ شي نو بياژاړي په دوی
ځکه پښتون مورچل بايللی نه شي
پيغو ر د ښځو قبلولی نه شي
دی دپښتون تاريخ روښان په نړ ۍ
نوم يې ياديږي قدردان په نړ ۍ
وجود يې جو ړ د ازادۍ له خټې
مقصد يې پاک د بربادۍله خټې
پښتون سنګر کې په خوښۍ مړ کيږي
بلبل په ګل او پسرلي خوښيږي
دوښمن ته دا رنګه خبر ورکوي
په ژوندانه کله سنګر ورکوي
پښتون په ژوند قام خر څولی نه شي
مشران په ګور کې شر مولی نه شي
چې څوک پښتون وي خپلواکي خوښوي
چې بې پښتو وي بلواکي خوښوي
پښتون غلا م ژوندون کولی نه شي
حکم دبل په ځان منلی نه شي
پښتون په زور کله مات شوی نه دی
دنورو حق پرې اثبات شوی نه دی
پښتون د حق په ميدان تل ولاړ وي
هر يو زلمی لکه اتل ولاړ وي
د حق منلو باندې ډير خوښيږ ي
پتنګ په اوردميني خپل سوزيږي
پښتون به پورته کړي نشان دپښتون
په لوړ همت اوټينګ ايمان دپښتون
دميرويس خان تد بير به بيا ونيسي
دخوشال خان ځنځير به بيا ونيسي
که يې نفاق ځانځاني ورکه کړ له
دا سر کاري خاني يې ورکه کړ له
مشران يې ودرول په خپله خوښه
نه پړ سيدلي دا غيار په غوښه
بيلتون يې وکړلو ددوست او دوښمن
بيرغ يې ودراوه دپلار په مدفن
هله به جو ړ ه پښتنو ا له شي
چې مو ابا ده خپله ځاله شي
د خد متګا ر زړګی به وټو کيږي
پتنګ په اور دميني خپل سوزيږي
بيا به نړۍ ته خپل هنر ورکوي
په ژوند انه کله سنګر ورکوي
پتنګ په اور دميني خپل سوزيږي
بلبل په ګل او پسرلي خوښيږي
په ازادۍ پښتا نه سر ورکوي
په ژوندانه کله سنګر ورکوي
٢٨/٠٥/١٣٨٤
