له خپل حق نه تیر ید ل مه بوله صبر
حر ا م مه خو ره په غریب مه کوه کبر
د کورواکې دې په خپله لاس کې واخله
د غلا م سړ ي به څه و ي خوند د قبر
چې بیا ن د او ر ید و لیدو يي بند وي
ګیدړ جوړ شي که وي هم له اصله ببر
ا صلیت له خپلې ژ بې ما لو میږ ي
هغه و ر ک شي چې د ژ بې مني جبر
چې لیکل ،لوستل په خپله ژبه نه کړي
لیو ني د ي خپل تندئ و هي په تبر
داکمال دئ چې څوک ډیرې ژبې زده کړي
خپله ژ به هیر و ل کا ر د ئ د ګبر
پښتا نه که د پښتو تپو س و نه کړ ي
په ژوندیني به يي ورک شي ځای د قبر
چې په سوچ دپښتو نه وي پښتون نه دئ
خد متګا ر ه هیڅ سرکو ز ې نه د ئ ببر
