ملي اتل / اتله هغه څوک دی چې شپه و ورځ د خپل سر په بیه خپل وطن ساتي خپل مور پلار میرمن اولادونه او د ژوند هره خوښۍ یې د خپل وطن له پاره پریښې.
ملی اتل /اتله هغه څوک دی چې په ټکنډه غرمه کې په خپلې کړوپه ملا او رېږدېدلو لاسونو د ډېرو ځوانانو له پاره سرکونه جاروب کوي او لښتي صافوي تر څو هغوی د ډول ډول ناروغیو څخه وژغوري او د پردیو هېوادونو څخه راغلو میلمنو ته ددې هېواد پاکي و سوتره ګي تر سوال لاندې رانه شي او عزت یې وژغورل شي.
ملي اتل / اتله هغه څوک دی چې په خپلو آبله (پولۍ) لاسونو د ډېرو موټرونو نه مالونه کښته کوي ولږه، تنده ، په سور لمر کې وریته کېدل هر څه زغمي او یوازې و یوازې په دې سوچ کې وي چې څرنګه ته یو مړۍ حلال رزق کورته یوسي ...
ملي اتل/ اتله هغه څوک دی چې په سوځنده لمر، په ریګ زاره مځکه کې په یوې غوړېدلې شلېدلې سطرنجۍ ناست /ناسته وي او د زړه له تله د خپل د هېواد د ابادۍ له پاره درس وایي ، د لمر د سوروالي له امله خپل نازک نازک لاسونه په خپلو لستوڼو کې ونغاړي څو داغ نه شي، د ډېرې ګرمۍ له امله د خپل دماغ څخه د څڅېدلو وینو په کیسه کې نه وي ولږه و تنده یې هېره وي وروسته له درس نه په ډېرانونو کې د خپلې کورنۍ دندې د بشپړلو له پاره کاغذونه ټولوي او ګنډي یې.
ملی اتل / اتله هغه څوک دی چې د خپلو یتیمو خویندو ورونو له پاره د خپل ژوند تر ټولو بهترینه دوره د پردو بوټانو په رنګولو تېروي .
ملي اتل / اتله هغه ضعیفه بوډا / بوډۍ ده چې د خپل استراحت وخت د خپل زوی د پاتې شویو اولادونو د رزق برابرولو له پاره تېروي او ملي اتلانې هغه میندې دي، سربېره پر دی چې د خپلو دوو اولادونو پاتې شویو یتیمانو ساتنه کوي خپل آخرنی. زوی هم د جنګ لیکو ته لېږي تر څو د هېواد پور پوره کړي دوه میاشتې لا تېره نه وي چې د شهادت تابوت یې د مور په مخ کې کېښودل شي مور یې په وینو لړلی نازولی زوی په تندي ښکل کړي او په ویاړ ووایي چې زویه! تا دوطن د ساتنې په لاره کې خپل سر بایلوده، ته زما ویاړ یې، شهادت دې مبارک شه...
